به غير يا نه؟ بيان فرمائيد.
جواب: اگر از جانب موصى مأذون نباشد، نمىتواند به غير واگذارد. بلى، هر گاه تصدى آن امر از شأن او نباشد، مىتواند در آن امر وكيل تعيين كند، هر گاه موصى ملتفت باشد به اين كه نظارت او در امر فلانى به نصب وكيل است و اين كه خودش بنفسه نمىتواند مباشر شود يا شأن او نيست الا نصب وكيل.
سؤال 595: اگر اولاد متوفى از يك مادر نباشند و قيم صغير، قطع دارد از قرائن خارجه كه اولاد ديگر ممتنع مىباشند از حق شرعى صغير، چون از مادر خودشان نيست. در اين صورت قيم مىتواند وجه نقدى كه متعلق به همهء وراث است، به امر حاكم شرع تحجير نمايد تا زمان رسيدن حق صغير از ما يملك متوفى از ساير وراث كه متصرفند، يا نمىتواند تحجير كند ولو به امر حاكم شرع؟ بيان فرمائيد.
جواب: بلى، مىتواند. چون قسمت جميع اجزاء تركه بايد به رضاى همه بوده باشد.
سؤال 596: زيدى وصيت نمود مخارج منقطعه خودم را تا رسيدن به ولايتش از اصل مال بدهيد از ثلث بايد داد يا از اصل؟ و در صورت نرفتن ضعيفه به ولايت، حقى از برايش مقرر است بنابر وصيت زوج، يا حقى ندارد؟ بيان فرمائيد.
جواب: هر گاه قرينه باشد بر اين كه آن منقطعه اين مقدار را طلب دارد از زوج، و وصيت مذكوره از باب اداء حق او است، از اصل بايد داد. و الا از ثلث است. و در اين صورت هر گاه ثلث وافى باشد، از ثلث بايد داد. و اگر وافى نباشد، به اين كه وصيت كرده باشد به ثلث و مصارف آن را استيفاء كرده باشد، موقوف مىشود بر امضاء ورثه. و اگر به بعض آن وافى باشد. در زائد موقوف مىشود بر امضاء.
ثم بنابر وصيت تبرعيه، اگر گفته است: " مقدار مخارج او را بدهيد "، بايد داد هر چند نرود.
لكن به شرط مذكور، كه وفاء ثلث باشد يا اجازه ورثه، و اگر گفته است: " و اگر بخواهد برود خرج او را بدهيد "، بر تقدير نرفتن نبايد داد. و اگر همين قدر گفته است: " مخارج او را تا رسيدن به ولايتش بدهيد "، چنانچه ظاهر سؤال است، بعيد نيست ظهور داشته باشد در دادن مقدار، هر چند نرود.