دريافت مىكند. بعد از چندى اين نوشته عدم قصد را ابراز مىكند كه من قصد نداشتم، آيا ادعاى عدم قصد، مسموع است يا خير؟
جواب: بلى، ادعاء عدم قصد من حيث هو، مسموع نيست. و لكن اگر دو نفر عادل را شاهد بگيرد بر اين كه مصالحه كه مىكنم قصد ندارم، و آن دو شهادت بدهند بر عدم قصد او، مقبول است.
سؤال 375: مصالحه صحيحه شرعيه نمود زيد، اصالة و وكالة از همگى سه قطعه اراضى معينه به عمرو، به مال المصالحه معين بين المصالحين، المقرر والمشروط آن كه هر چه را اساتيد اهل خبره ثلاثه معين عندهما قيمت عادله نمايند، معادل آن را تمليك مصالح نمايند. وزمان تصديق مدت، سه يوم كامل از تاريخ ذيل است.
و در صورت مماطله گماشته ديگر در يك قطعه معينه از آن اراضى كه مدعى ملكيت آن مىباشد، موافق قيمت عادله اهالى خبره ثلاثه تنصيص نمايند.
وإلى نوروز آتيه، قطعه مزبوره مسلوب المنفعة و مطالبه وجه معادل آن را ننمايند الى زمان تسليم، و تخليه آن في المدة، و بعد از عيد لازم باشد تخليه و بر مصالح معه لازم باشد تسليم مال المصالحه سهم آن، و در صورت مماطله أحدهما از عمل بالمقرر المرقوم، مجانا معادل دويست تومان فضى 1 جديد الضرب تمليك ديگرى نمايد بلا عوض، و صيغه مصالحه موجبه جميع، از نو جارى گرديد في التاريخ المعين.
بفرمائيد كه آيا مصالحه مزبوره در فوق، باطل است به ملاحظه اين كه مشروط به شرط مجهول است، يا خيار فسخ در آن است، يا صحيح است و لازم؟
و در صورت بطلان، چنانچه حاكم شرع حكم به صحت آن نمايد، با آن كه براى حاكم شرع ديگر باطل است، آيا مىتواند حاكم شرع كه باطل مىداند، امضاء حكم حاكمى كه صحيح مىداند نمايد، و ترتيب آثار صحت بر آن مصالحه كند يا نه؟
و در صورت صحت، چنانچه اهالى خبره ثلثه، در سه روزى كه زمان تصديق است تصديق ننمودند، آيا حكم چيست؟