مصارف مرقومه را در اين مدت كه موصى قرار داده، قبول نمىنمايد. و اگر وصى وارث را الزام نمايد، مظنه ضرر و فتنه بل قتل نفوس محترمه را دارد. و اگر بطورى كه وراث مىخواهند اعمال موصى به عمل آيد، سالها طول مىكشد. آيا وصى مىتواند اين وصايت را واگذار به حاكم شرع نمايد يا نه؟
جواب: بسم الله الرحمن الرحيم اگر شرط نشده باشد مباشرت خود وصى بنفسه، مىتواند، بلكه واجب است واگذار كند به حاكم شرع جامع الشرائط، يا شخص عادل ديگر به نحو توكيل. و اگر شرط مباشرت شده باشد، چون مفروض عجز وصى است، حاكم شرع جامع الشرايط بالاستقلال متصرف مىشود (والله العالم).
سؤال 702 بيان فرمائيد شخصى وصيت كرده به اين عبارت كه: اولا مبلغ معينى از وجه نقدى از تركه او برداشته، به مصارف معلومه برسانند. و ثانيا، بعد از وضع مبلغ مزبور، از ثلث هر چه باقى ماند، هر گاه املاك خود به موصى غير از خانه هاى او وافيه به آن مقدار باشد، همان را معين و مقدم دارند. و الا هر اندازه كه كسرى داشته باشد، از وجه نقدى برداشته ملك مرغوبى خريده، مجموع را وقف نمايند.
آيا اين وصيت راجع به تعيين املاك است براى ثلث، كه بايد زوجه موصى از تمام منقولات ديگر ارث ببرد، يا اين كه ثلث بالحصه از ملك و نقد خارج مىشود، نهايت آن كه بايد وصى، معادل وجه نقدى را هم از ملك موصى برداشته وقف نمايد؟ در اين صورت، آيا محتاج، به معامله هست كه با وارث بشود، يا خود وصى مختار است در تعيين هر ملك براى وقف كردن؟
و آيا خانه ها را كه از وقف كردن موضوع نموده، مادام كه عمل به اين وصيت نشده، تصرف در آنها جايز است يا نه؟ و نسبت به اجرة المثل املاك هم، در مدت تعطيل عمل به اين وصيت، تكليف چيست؟
مسأله ديگر: ملكى وقف است و يك مصرف آن اين است كه از اولاد واقف يا اولاد اولاد او در هر طبقه و هر سلسله كه فقير باشند، هر يك از آنها را مبلغ معلومى بدهند. آيا مناط