سؤالات مربوط به عاريه سؤال 480: هر گاه عاريه بدهد چيزى را به شرط آن كه مستعير نيز به او چيز معينى را عاريه بدهد، جايز است يا نه؟
جواب: اظهر جواز است چنانچه محكى از جماعتى است. و شرط مذكور منافى نيست با مقتضاى عقد كه وضع آن بر انتفاع مجانى است. زيرا كه آنچه لازم است، اين است كه چيزى عوض منفعت نباشد و در صورت مفروضه چنين است. زيرا كه عاريه عوض عاريه شده است. نظير هبه به هبه كه در مقابل هبه است، نه عين در مقابل عين. پس در ما نحن فيه دو عاريه مجانيه است چنانچه در آنجا دو هبه مجانيه است.
بلى، اگر بگويد: " عاريه دادم به عوض ده قران "، باطل است يا بر مىگردد به اجاره، چنانچه در هبه اگر بگويد: " و - هبتك بعوض كذا " بر مىگردد به بيع، يا باطل است. و دعوى اين كه در عاريه بايد هيچ انتفاعى ملحوظ نباشد از براى معير، چنانچه بعضى گفته اند، ممنوع است.
حاصل اين كه عرفا صدق عاريه مىكند و عمومات شامل است. مثلا اگر بگويد " اين حيوان را عاريه دادم از براى سوار شدن تو، به شرط اين كه آب و علف آن متوجه باشى "،