احمد ولاية قبول و امضاء شد.
توضيح آن كه مبلغ يكصد و هشتاد تومان به آقا سيد حسين، اخوى حاجى داده شود و چهار دانگ خانه به همشيره ايشان (حاجى) داده شود.
توضيح ديگر آن كه جهازيه صبيه با آنچه برده اند، حق خود آنها است، جزء پانصد تومان نيست.
توضيح آن كه شريط مسطوره در متن، در عقد خارج لازم شرط و برقرار شد.
توضيح ديگر آن كه آن خانه به جهت جنين در صورت بقاء بعد از پانزده سال در ظرف يك سال ساخته شود و سكنى شود.
بسم الله الرحمن الرحيم جواب: مصالحه مزبوره بر فرض تحقق وقوع، مانعى از صحت ندارد و اشكالات مذكوره، واضح الاندفاع است:
اما اشكال اول كه معلوم نيست مصالحه است يا وصيت، معلوم است كه مصالحه و نسبت به شروط مذكوره و كيفيت عمل به آنها وصيت است.
و اما اشكال به اين كه مصالح له معين نيست، پس مدفوع است به اين كه معين است كه آن چهار نفر اولاد مىباشند. پس دو مصالحه نيست. بلكه همان مصالحه اول است كه ذكر مصالح له آن را بعد كرده است. و دويم تكرار اول است.
و اما اشكال به اين كه وجه مصالحه معين نيست پس واضح است كه در مصالحه، عوض لازم نيست. بلكه بى عوض به منزله اميد است و صحيح است.
و اما اشكال به اين كه شروطات مبهم است، پس اولا مبهم نيست مگر حصه دو دختر بزرگ كه نوشته است از قرار تفصيل هامش و در هامش صريحا مذكور نيست، و اين مضر به مصالحه نيست. غاية الامر، نسيان كرده باشد در مصالحه يا در نوشتن در هامش. وعلى اى حال ضرر ندارد. با اين كه ظاهر اين است كه براى هر يك پانصد تومان معين كرده است. چون در هامش مىنويسد كه " توضيح ديگر آن كه جهازيه صبيه با آنچه برده اند، حق خود آنها است جزء پانصد تومان نيست ". وأيضا به ملاحظه و قرينه آن كه براى مريم بعد از پنج سال كه به حد