" مسأله 317 " اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند، يا در بين وضو شك كند كه بعضى اعضا را نشسته يا مسح نكرده است، چنانچه رطوبت اعضايى كه پيش از آن است خشك شده باشد بايد دوباره وضو بگيرد، و اگر خشك نشده بايد عضوى را كه فراموش كرده يا شك كرده و آنچه را بعد از آن است بشويد يا مسح كند.
حكم كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن ادرار يا مدفوع يا باد جلوگيرى كند:
" مسأله 318 " كسى كه بر اثر بيمارى ادرارش قطره قطره مىريزد و يا نمىتواند از بيرون آمدن مدفوع و يا خارج شدن باد جلوگيرى نمايد، يكى از چهار حالت را دارد:
الف - چنانچه يقين دارد از آغاز تا پايان وقت نماز به اندازه وضو و نماز مهلت پيدا مىكند، بايد نماز را در وقتى كه مهلت پيدا مىكند بخواند، و اگر مهلت او تنها به مقدار كارهاى واجب نماز است، بايد در وقتى كه مهلت دارد فقط كارهاى واجب نماز را بجا آورد و بنابر احتياط كارهاى مستحب آن مانند: اذان و اقامه و قنوت را ترك نمايد . ب - چنانچه به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمىكند و در بين نماز چند مرتبه ادرار يا مدفوع و يا باد از او خارج مىشود، به طورى كه اگر بخواهد بعد از هر مرتبه وضو بگيرد براى او سخت نباشد، بايد ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت ادرار يا مدفوع يا باد از او خارج شد فورا وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند، و بنابر احتياط همان نماز را دوباره با يك وضو بخواند و اين بار اگر در بين نماز چيزى از او خارج شد اعتنا نكند، و اين احتياط نسبت به كسى كه ادرار از او خارج مىشود ترك نگردد.
ج - چنانچه به مقدار وضو و نماز مهلت پيدا نمىكند و ادرار يا مدفوع و يا باد طورى پى در پى از او خارج مىشود كه وضو گرفتن بعد از هر مرتبه براى او سخت است، اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند، بايد براى هر نماز يك وضو بگيرد.
د - چنانچه ادرار يا مدفوع و يا باد به گونه اى پى در پى از او خارج شود كه نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، بنابر احتياط براى هر نماز يك وضو بگيرد، هر چند جواز خواندن چند نماز با يك وضو - مگر اين كه به اختيار خود ادرار يا مدفوع كند - خالى از وجه نيست، و بجا آوردن تشهد و سجده فراموش شده و نيز نماز احتياط در صورتى كه بعد از نماز فورا آنها را انجام دهد، با همان وضوى نماز كافى است.
" مسأله 319 " كسى كه ادرار پى در پى از او خارج مىشود اگر بين دو نماز قطره ادرارى از او خارج نشود، بنابر احتياط براى هر نماز يك وضو بگيرد، هر چند جواز خواندن دو نماز با يك وضو خالى از وجه نيست.