آب قليل آب كشيد، به شرط آن كه به قدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود، همچنين بايد غساله آن را رد كنند و يا با پارچه و مانند آن جمع نمايند، ولى در شستن با آب متصل به كر رعايت اين شرط لازم نيست. و زمينى را كه روى آن از ريگ و شن پوشيده شده و غساله در آن فرو مىرود، اگر با آب قليل آب بكشند روى شنها پاك و زير آن نجس است.
" مسأله 147 " زمينى كه آب روى آن جارى نمىشود با آب قليل پاك نمىگردد، مگر اين كه اصلا آب در آن فرو نرود و ممكن باشد با پارچه و مانند آن فورا غساله را جمع نمايند.
" مسأله 148 " اگر ظاهر چيزهايى از قبيل ميز و صندلى نجس شود با آب قليل هم پاك مىشود. همچنين اگر ظاهر سنگ نمك نجس شود با آب قليل مىتوان آن را آب كشيد، مگر اين كه غساله اى كه از آن جدا مىشود مضاف شود.
2 - زمين:
" مسأله 149 " " زمين " با پنج شرط كف پا و ته كفش نجس را پاك مىكند:
1 و 2 - بنابر احتياط واجب زمين پاك و خشك باشد.
3 - به سبب راه رفتن و برخورد با زمين نجس، كف پا يا ته كفش نجس شده باشد.
4 - نجاستى كه به كف پا يا ته كفش رسيده، با راه رفتن يا ماليدن پا به زمين بر طرف شود.
5 - زمينى كه روى آن راه مىروند خاكى يا سنگفرش و يا آجر فرش و مانند آن باشد، و كف پا يا ته كفش با راه رفتن روى فرش يا حصير و يا سبزه پاك نمىشود، و پاك شدن آن با راه رفتن روى آسفالت و زمينى كه با چوب فرش شده محل اشكال است.
" مسأله 150 " براى پاك شدن كف پا يا ته كفش نجس بهتر است حد اقل پانزده ذراع (تقريبا پانزده گام معمولى) راه برود، هر چند با كمتر از اين مقدار يا ماليدن پا به زمين نجاست آن بر طرف شود.
" مسأله 151 " لازم نيست كف پا يا ته كفش نجس تر باشد، بلكه اگر خشك هم باشد به راه رفتن پاك مىشود.
" مسأله 152 " هنگامى كه كف پا يا ته كفش نجس به راه رفتن پاك شود، مقدارى از اطراف آن هم كه معمولا به گل آلوده مىشود، اگر با زمين يا خاك تماس پيدا كند پاك مىگردد.
" مسأله 153 " اگر بعد از راه رفتن يقين كند ذره هاى كوچكى از نجاست در كف پا يا ته كفش مانده است، بايد آن را بر طرف نمايد و دوباره راه برود، ولى باقى بودن بو يا رنگ نجاست اشكال ندارد.