باشد، ولى خوب است شوهر چيزى به او بدهد. و اگر ديگرى مرد را فريب داده باشد، در مواردى كه مرد بايد مهريه را به زن بپردازد مىتواند مقدار آن را از شخص فريب دهنده بگيرد.
" مسأله 2609 " هر گاه بين زن و شوهر در مورد يكى از عيبهايى كه بيان شد - بجز عنين بودن مرد - اختلاف پيدا شود، چنانچه كسى كه مدعى عيب است دو شاهد عادل داشته باشد حرف او مقدم است، در غير اين صورت حرف كسى كه منكر عيب است با قسم خوردن پذيرفته مىشود. و اگر در مورد عنين بودن مرد اختلاف پيدا شود بايد به تفصيلى كه در مسأله " 2605 " گفته شد به حاكم شرع مراجعه نمايند.
احكام عقد دائم " مسأله 2610 " زنى كه عقد دائم شده نبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود، و بايد خود را براى هر لذت جنسى كه او مىخواهد تسليم نمايد و از هر چيزى كه موجب نفرت شوهر است اجتناب كند و بدون عذر شرعى از نزديكى كردن او جلوگيرى نكند.
و اگر در اين امور از شوهر اطاعت كند مرد بايد با اخلاق خوب با او بر خورد كند، و مخارج او از قبيل خوراك، پوشاك، مسكن و لوازم ديگرى كه عرفا جزو هزينه زندگى زن مىباشد بر عهده شوهر است، و چنانچه شوهر تهيه نكند - چه توانايى داشته باشد يا نداشته باشد - مديون همسر خود مىباشد.
" مسأله 2611 " اگر زن در امورى كه در مسأله قبل گفته شد از شوهر خود اطاعت نكند گناهكار است و حق همخوابگى، خوراك، پوشاك و مسكن را ندارد، ولى مهر او از بين نمىرود و شوهر در هر حال آن را بدهكار است.
" مسأله 2612 " مرد حق ندارد همسر خود را به خدمت خانه وحتى شير دادن بچه مجبور نمايد، و زن مىتواند در قبال آنها مطالبه اجرت كند.
" مسأله 2613 " مرد نمىتواند همسر خود را به كارهاى خلاف شرع يا كارهايى كه انجام آنها بر زن واجب نيست مجبور نمايد. و زن مىتواند در اين گونه امور از شوهر اطاعت نكند، بلكه در امور خلاف شرع نبايد از او اطاعت نمايد.
" مسأله 2614 " مخارج سفر زن اگر بيشتر از مخارج وطن - يعنى محل سكونت - باشد به عهده شوهر نيست، ولى چنانچه شوهر مايل باشد كه همسر خود را به مسافرت ببرد بايد خرج سفر او را بدهد. همچنين اگر زن براى معالجه نياز به سفر پيدا كند