كرده و تا پايان عمر بر او واجب است، و هنگام خواندن - هر چند وقت گذشته باشد - بايد نيت ادا نمايد.
" مسأله 1409 " اگر بفهمد نماز آياتى كه خوانده باطل بوده بايد دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
" مسأله 1410 " اگر زن در حال حيض يا نفاس باشد و خورشيد يا ماه بگيرد و تا آخر مدتى كه خورشيد يا ماه باز مىشود در حال حيض يا نفاس بماند، نماز آيات در آن حالت بر او واجب نيست، ولى بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد. همچنين اگر زلزله يا ساير حوادث پديد آيد بنابر احتياط واجب پس از پاك شدن نماز آيات را به نيت ادا بجا آورد.
" مسأله 1411 " كسى كه هنگام گرفتن خورشيد يا ماه جنب است، اگر وقت دارد و متمكن از غسل كردن باشد بايد فورا غسل نمايد و نماز آيات را بخواند، و اگر نمىتواند غسل كند يا وقت آن را ندارد بايد با تيمم نماز آيات را بجا آورد.
" مسأله 1412 " اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات نيز بر انسان واجب شود پنج حالت دارد:
الف - اگر براى هر دو نماز وقت كافى وجود دارد، هر كدام را شروع كند اشكال ندارد، هر چند احتياط مستحب آن است كه نماز يوميه را مقدم بدارد.
ب - اگر وقت يكى از آنها تنگ و وقت ديگرى وسيع باشد، بايد نمازى را كه وقت آن تنگ است اول بخواند.
ج - اگر در وسط نماز يوميه كه وقت آن وسعت دارد بفهمد نماز آيات بر او واجب شده و وقت آن تنگ است، بايد نماز يوميه را رها كرده و نماز آيات را شروع نمايد، و چنانچه وقت نماز يوميه هم تنگ باشد، بايد آن را تمام كرده و بعد نماز آيات را بخواند.
د - اگر وقت نماز يوميه و نماز آيات - هر دو - تنگ باشد، بايد نماز يوميه را مقدم دارد.
ه‍ - در صورتى كه نماز آيات را شروع كرده و در بين نماز متوجه شود وقت نماز يوميه تنگ است، بايد نماز آيات را رها كرده و مشغول نماز يوميه شود و پس از آن كه آن را تمام كرد بدون انجام كارى كه نماز را به هم مىزند بقيه نماز آيات را از همان جايى كه رها كرده ادامه دهد.
دستور نماز آيات:
" مسأله 1413 " نماز آيات دو ركعت است و در هر ركعت پنج ركوع دارد، و به دو شكل مىتوان آن را بجا آورد: