مسائل معاشرت " مسأله 2515 " معاشرت و روابط بين مسلمانان بايد بر اساس برادرى و رعايت حقوق و حيثيت و نواميس يكديگر تنظيم گردد، پس امورى از قبيل: عدالت، احسان، صداقت، احترام، حسن ظن، فداكارى، اداى امانت، حفظ اسرار يكديگر، اصلاح ذات البين، مشورت با يكديگر و تعاون در خوبيها در معاشرت با يكديگر بايد رعايت شود، بخصوص اگر طرف معاشرت پدر و مادر و بستگان، بزرگان دين ودانش، اساتيد، زنان و خردسالان وافراد محروم و مستضعف و سالخورده و يا مصيبت زدگان باشند.
" مسأله 2516 " بر مسلمانان لازم است روابط اجتماعى خود را از امورى همچون:
غيبت، تهمت، حسد، تكبر، تجسس، دروغ، تملق، خدعه و مكر، رشوه، سوء ظن، فتنه انگيزى، خيانت، نفاق، استهزاء، تضييع حقوق يكديگر و ظلم پاك گردانند.
" مسأله 2517 " آزار رساندن به مؤمن - به هر شكل كه باشد - و نيز توهين و تضعيف وهتك او حرام است، و در بعضى از روايات حرمت " مؤمن " از حرمت " كعبه " بالاتر شمرده شده و اذيت و آزار او در رديف محاربه با خدا قرار گرفته است، بنابراين بر همگان لازم است كه حرمت يكديگر را نگاه داشته، از توهين وهتك و تمسخر ديگران شديدا بپرهيزند.
" مسأله 2518 " يكى از گناهان كبيره كه وعده عذاب بر آن داده شده " غيبت " است.
و معناى غيبت آن است كه شخص عيب برادر يا خواهر مؤمن خود را در غياب او بيان كند، بلكه چنانچه هر مطلبى را در باره او نقل كند كه اگر در حضورش بيان مىكرد ناراحت مىشد غيبت محسوب مىشود.
" مسأله 2519 " اگر انسان از مسلمانى غيبت كرده باشد بنابر احتياط واجب چنانچه ممكن است ومفسده اى پيدا نمىشود بايد به هر وسيله ممكن از او حلاليت بخواهد،