4 - غسل نفاس خونى كه همراه با بيرون آمدن اولين جزء نوزاد از رحم مادر خارج مىشود " خون نفاس " نام دارد و زنان را در اين حالت " نفساء " يا " نفساء " مىنامند، كمترين مدتى كه زنان اين خون را مىبينند يك لحظه و بيشترين آن ده روز است.
" مسأله 486 " خونى كه پيش از بيرون آمدن نوزاد از زنان خارج مىشود خون نفاس نيست، و ممكن است حيض يا يكى از انواع استحاضه باشد.
" مسأله 487 " لازم نيست خلقت بدن نوزاد كامل و زايمان كامل و طبيعى باشد، بلكه اگر نوزاد پيش از كامل شدن به دنيا آيد خونى كه همراه او خارج مىشود نفاس است.
و اگر خون بسته اى هم از رحم بيرون آيد كه خود زن مىداند يا چهار قابله يا متخصصان نظر دهند كه اگر در رحم باقى مىماند انسان مىشد، بنابر احتياط واجب كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد و كارهايى را كه مستحاضه انجام مىدهد انجام دهد.
" مسأله 488 " زنانى كه خون نفاس آنها بيش از ده روز باشد چند حالت براى آنان وجود دارد: الف - چنانچه در حيض عادت داشته باشد، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس و بقيه را استحاضه قرار دهد.
ب - اگر در حيض عادت نداشته است، چنانچه نشانه هاى خون تغيير يابد بايد آن اندازه را كه سياه رنگ است - اگر بيش از ده روز نباشد - نفاس قرار دهد.
ج - چنانچه در حيض عادت نداشته و نشانه خون نيز يكنواخت بوده، بايد به اندازه عادت خويشاوندان خود نفاس قرار دهد، و اگر مقدار عادت خويشاوندان او متفاوت باشد بنابر احتياط واجب بايد هفت روز نخست را نفاس بداند، و در اين حالت وحالت دوم احتياط واجب آن است كه تا روز دهم كارهايى كه بر حائض حرام است انجام ندهد و به وظايف مستحاضه نيز عمل نمايد.
" مسأله 489 " بنابر احتياط مستحب زنى كه خون نفاس او بيش از ده روز مىباشد اگر در حيض عادت دارد از روز بعد از عادت، و اگر عادت ندارد پس از روز دهم تا روز هجدهم زايمان كارهاى مستحاضه را بجا آورد و كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد.
" مسأله 490 " زنى كه عادت حيض او كمتر از ده روز باشد ولى بيش از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و پس از آن