ب - اگر اين عمل از روى شبهه انجام گرفته باشد - مثلا مرد گمان مىكرده كه زن خودش مىباشد و زن نيز گمان مىكرده منى شوهر خودش است و بعد از عمل معلوم شود چنين نبوده - بچه شرعا از مرد صاحب منى و آن زن است و تمام احكام فرزندى را دارا مىباشد.
" مسأله 2706 " اگر جنينى را در حالى كه نطفه است يا به صورت علقه يا مضغه و يا بعد از دميده شدن روح در آن به رحم زن ديگرى منتقل كنند و در آن رحم رشد و پرورش يابد و متولد شود، زن اولى در جميع احكام مادر او مىباشد، و زن دومى در غير احكام محرميت و ازدواج مادر او محسوب نمىشود و در احكام محرميت و ازدواج بايد احتياط شود.
مسائل سقط جنين و جلوگيرى " مسأله 2707 " سقط كردن جنين مطلقا - چه روح در آن دميده باشد يا نه و چه جنين از حلال باشد يا از زنا - حرام است و ديه نيز دارد، ولى اگر روح در جنين دميده نشده باشد و به تشخيص پزشك حاذق و موثق زنده ماندن مادر متوقف بر سقط آن باشد، يا اين كه بقاى آن در رحم مستلزم نقص عضو يا درد غير قابل تحمل براى مادر باشد و زنده نگاه داشتن در خارج رحم نيز ميسر نباشد اشكال ندارد، هر چند در اين صورت بايد ديه آن را بپردازد، و ديه سقط جنين در احكام ديات گفته مىشود.
" مسأله 2708 " اگر حكومت صالح و شرعى احيانا مصلحت جامعه را در كنترل و تنظيم خانواده تشخيص دهد، تشويق جامعه نسبت به آن با راهنمايى راه هاى حلال و منع از راه هاى حرام - از قبيل سقط كردن جنين - مانعى ندارد، ولى الزام افراد به محدود نمودن نسل جايز نيست.
" مسأله 2709 " عقيم كردن زن و مرد چنانچه به طور دائمى و كلى باشد محل اشكال است، مگر در موارد ضرورت، يعنى مواردى كه معالجه و سلامت زن يا مرد منحصرا متوقف بر آن باشد يا بدانند بچه اى كه ممكن است متولد شود عقب مانده جسمى يا ذهنى خواهد بود.
" مسأله 2710 " جلوگيريهاى موقت به وسيله قرص يا آمپول - با تجويز پزشك متخصص - و نيز با بيرون ريختن نطفه توسط مرد يا استفاده از وسايل جلوگيرى اشكال ندارد. همچنين بستن لوله هاى مرد يا زن اگر به طور موقت باشد در حال ضرورت و ناچارى بدون اشكال است، و در حال غير ضرورت اگر عمل جراحى به وسيله جنس