" مسأله 1526 " اگر به واسطه ندانستن مسأله يكى از كارهايى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، چنانچه در دانستن مسأله كوتاهى كرده باشد روزه او باطل است، ولى اگر كوتاهى نكرده يا حكم مسأله را اشتباه فهميده باشد باطل بودن روزه او محل اشكال است، هر چند احتياط آن است كه دوباره آن را بجا آورد.
مسأله 1527 " اگر روزه دار از روى اشتباه وفراموشى يكى از كارهايى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد و به خيال اين كه روزه اش باطل شده از روى عمد دوباره يكى از آنها را انجام دهد، بنابر احتياط واجب روزه اش باطل مىشود.
" مسأله 1528 " اگر چيزى به زور در گلوى روزه دار بريزند يا سر او را به زور در آب فرو برند روزه او باطل نمىشود، ولى اگر مجبورش كنند كه روزه خود را باطل كند - مثلا به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر مالى يا جانى به تو مىزنيم و خودش براى جلوگيرى از ضرر چيزى بخورد - روزه او باطل مىشود، و چنانچه در ماه رمضان باشد بقيه روز را امساك نمايد و قضاى آن را بجا آورد.
" مسأله 1529 " روزه دار نبايد جايى برود كه مىداند يا اطمينان دارد چيزى در گلويش مىريزند يا مجبورش مىكنند كه خودش روزه خود را باطل كند، بلكه اگر فقط قصد رفتن به آنجا را نمايد و نرود بنابر احتياط روزه اش باطل مىشود، پس آن روزه را تمام كند و قضاى آن را نيز بجا آورد.
كفاره روزه " مسأله 1530 " اگر كسى عمدا و بدون داشتن عذر روزه ماه رمضان را افطار كند علاوه بر قضاى آن كفاره نيز بدهكار است، و كفاره روزه رمضان سه چيز است كه انسان مخير است يكى از آنها را انجام دهد:
الف - گرفتن شصت روزه، به طورى كه سى و يك روز آن پى در پى باشد، و اگر بقيه آن پى در پى نباشد اشكال ندارد.
ب - دادن شصت مد طعام به شصت فقير يا سير نمودن آنها ج - آزاد كردن يك بنده در راه خدا (كه در شرايط فعلى موضوع آن منتفى است).
" مسأله 1531 " كسى كه مىخواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد بايد طورى شروع كند كه پيش از گرفتن سى و يك روز، به روزى كه روزه در آن حرام است - مانند عيد قربان - بر خورد نكند، همچنين نبايد به روزى بر خورد كند كه روزه آن واجب معين باشد. ولى اگر عذرهايى مانند حيض يا نفاس و يا سفرى كه در رفتن آن مجبور و از اختيار