مىبرند و نيز رنگ جوهر خودكار يا خودنويس كه بر دست مىماند، چنانچه جسميت نداشته و تنها رنگ باشند براى وضو اشكال ندارد.
" مسأله 305 " اگر زير ناخن كه باطن محسوب است چرك باشد وضو اشكال ندارد، ولى اگر ناخن را بگيرند، بايد براى وضو آن چرك را بر طرف كنند، و نيز اگر ناخن بيشتر از حد معمول بلند باشد بنابر احتياط واجب چرك زير مقدارى را كه از معمول بلند تر است بر طرف نمايند.
" مسأله 306 " اگر مىداند چيزى به اعضاى وضو چسبيده ولى شك دارد كه از رسيدن آب جلوگيرى مىكند يا نه، بايد آن را بر طرف كند يا آب را به زير آن برساند.
" مسأله 307 " اگر شك كند كه چيزى به اعضاى وضو چسبيده يا نه، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، بايد بررسى كند يا به قدرى دست بمالد تا اطمينان پيدا كند كه اگر بوده بر طرف شده يا آب به زير آن رسيده است.
" مسأله 308 " عضوى را كه بايد شست و يا مسح كرد هر قدر چرك باشد، اگر چرك آن مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشكال ندارد، همچنين است اگر بعد از گچكارى و مانند آن چيز سفيدى كه مانع رسيدن آب به پوست نمىشود بر دست بماند، ولى اگر شك كند كه با بودن آن آب به بدن مىرسد يا نه بايد آن را بر طرف كند.
" مسأله 309 " كسى كه پيش از وضو مىدانسته در بعضى از اعضاى وضو مانعى وجود دارد كه از رسيدن آب به پوست جلوگيرى مىكند و پس از وضو شك كرده كه هنگام وضو آب به آن عضو رسيده يا نه، وضوى او صحيح است، مگر اين كه بداند هنگام وضو متوجه مانع نبوده كه در اين صورت بنابر احتياط واجب بايد دوباره وضو بگيرد.
" مسأله 310 " اگر پس از وضو چيزى كه مانع رسيدن آب به اعضاى وضو است ببيند و شك كند كه پيش از وضو وجود داشته يا پس از آن پيدا شده، وضوى او درست است، مگر اين كه بداند در وقت وضو متوجه آن مانع نبوده كه در اين صورت بنابر احتياط واجب بايد دوباره وضو بگيرد. همچنين اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آب است در بعضى از اعضاى وضو بوده يا نه، در صورتى كه بداند يا احتمال دهد كه در حال وضو متوجه آن محل بوده است وضوى او صحيح است.
" مسأله 311 " اگر در صورت يا دستها يا جلوى سر و يا روى پاها بر اثر سوختن تاول پيدا شود، شستن و مسح روى آن كافى است، و اگر تاول سوراخ شود شستن آن قسمت كه آشكار شده لازم است، و رساندن آب به زير پوست لازم نيست. و اگر پوست يك قسمت كنده شود، لازم نيست آب را به زير قسمتى كه كنده نشده برسانند، اما اگر پوستى كه كنده