و موقع وارد شدن به مكان تخلى ابتدا پاى چپ و موقع بيرون آمدن ابتدا پاى راست را بگذارد. همچنين مستحب است در حال تخلى سر را بپوشاند وسنگينى بدن را بر پاى چپ بيندازد.
" مسأله 242 " مستحب است انسان پيش از نماز و پيش از خواب و پيش از جماع و بعد از بيرون آمدن منى ادرار كند.
" مسأله 243 " هنگام تخلى نشستن روبروى خورشيد و ماه و روبروى باد و در جاده، خيابان، كوچه، درب خانه و زير درختى كه ميوه مىدهد مكروه است، همچنين چيز خوردن، توقف زياد، تطهير كردن با دست راست و حرف زدن در حال تخلى مكروه مىباشد، ولى اگر ذكر خدا بگويد يا از روى ناچارى حرف بزند مكروه نيست.
" مسأله 244 " ايستاده ادرار كردن و ادرار در زمين سخت و سوراخ جانوران و در آب - خصوصا آب ايستاده - مكروه است. همچنين خود دارى كردن از ادرار و مدفوع مكروه مىباشد، و در صورتى كه ضرر مىرساند نبايد خود دارى كند.
لازم به ذكر است كه برخى از مستحبات و مكروهات نامبرده در مسائل فوق دليل محكمى ندارد، ولى عمل به آنها به قصد رجاء و اميد ثواب خوب است.
وضو " وضو " شستشوى مخصوصى است كه انسان به دستور خدا پيش از نماز براى تطهير دل و تقرب به خداوند انجام مىدهد، و خود را با اين شستن ظاهرى آماده زدودن آلودگيهاى روحى وقلبى مىكند، از اين رو انسان هر چه به هنگام وضو توجه و حضور قلب بيشترى داشته باشد، نشاط و حضور معنوى بهترى در نماز خواهد داشت. اما بايد دانست كه فلسفه وضو را نمىتوان به اين امور محدود كرد يا به امورى چون شستن و رعايت بهداشت منحصر نمود، و آنچه در وضو لازم و اساسى است تعبد و بندگى و اطاعت در برابر ذات يگانه خداوند است.
" مسأله 245 " در وضو، شستن صورت و دستها و مسح كردن جلوى سر و روى پاها به ترتيبى كه در مسائل آينده گفته مىشود واجب است، و بجز واجباتى كه در وضو وجود دارد آداب و دعاهايى نيز وارد شده كه مستحب است هنگام وضو به آنها توجه شود.
" مسأله 246 " وضو را به دو صورت مىتوان انجام داد: ترتيبى و ارتماسى.
" وضوى ترتيبى " آن است كه آب روى هر يك از اعضاى وضو بريزد و از بالا به پايين به