" مسأله 288 " وضو گرفتن از جويها و نهرها گرچه انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند يا نه اشكال ندارد، ولى اگر صاحبان آنها از وضو گرفتن نهى كرده باشند بنابر احتياط واجب با آن آب وضو نگيرد.
" مسأله 289 " اگر در صحن حرم يكى از امامان (ع) يا ساير بزرگان كه در گذشته قبرستان بوده است حوض يا وضوخانه اى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى خصوص قبرستان وقف كرده اند وضو گرفتن در آنجا اشكال ندارد.
شرط چهارم و پنجم - ظرفى كه آب وضو در آن است بايد مباح باشد و نيز از طلا و نقره نباشد.
" مسأله 290 " اگر غير از آبى كه در ظرف غصبى و يا طلا و نقره است آب ديگرى ندارد بايد تيمم كند، و چنانچه وضو بگيرد، اگر ارتماسى باشد باطل است، و اگر به قصد وضو با ظرف بر بدن خود بريزد يا غرفه غرفه بردارد و وضو بگيرد معصيت كرده، ولى صحت وضوى او بعيد نيست، هر چند احوط اين است كه يك تيمم اضافه كند. و اگر آب ديگرى داشته باشد و در ظرف غصبى يا طلا و نقره وضوى ارتماسى بگيرد معصيت كرده، و وضويش هم باطل است، و در غير اين صورت معصيت كرده ولى وضوى او صحيح است.
شرط ششم - بنابر احتياط واجب بايد اعضاى وضو هنگام شستن و مسح كشيدن پاك باشد.
" مسأله 291 " اگر پيش از تمام شدن وضو و يا پس از آن عضوى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضو صحيح است، و نيز اگر غير از اعضاى وضو جاى ديگرى از بدن نجس باشد وضو صحيح است، ولى اگر مخرج ادرار يا مدفوع را تطهير نكرده احتياط مستحب آن است كه نخست آن را آب بكشد و پس از آن وضو بگيرد.
" مسأله 292 " اگر يكى از اعضاى وضو نجس بوده و پس از وضو شك كند كه آيا پيش از وضو آن را آب كشيده يا نه، چنانچه مىداند هنگام وضو توجه داشته و يا شك دارد كه توجه داشته يا نه وضو صحيح است، ولى چنانچه هنگام وضو ملتفت پاك يا نجس بودن آنجا نبوده بنابر احتياط واجب وضو باطل است، و در هر صورت بايد جايى را كه نجس بوده آب بكشد.
" مسأله 293 " اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمىآيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند