مسائل اجاره " اجاره " آن است كه انسان يا وكيل او چيز منفعت دارى را كه ملك او يا ملك موكل او است به قصد انتفاع در مدت معينى و در برابر مبلغ مشخصى در اختيار ديگرى بگذارد، به گونه اى كه عين آن چيز باقى بماند و از آن نفع ببرد، مانند اين كه خانه خود را براى سكونت، مغازه خود را براى كسب، وسيله نقليه خود را براى انتقال افراد يا حمل بار، مزرعه خود را براى استفاده از كشت آن، شخص خود را براى بهره گيرى از تخصص و مهارت خويش و يا كتاب، نوار يا وسيله هاى صوتى خود را براى بهره گيرى از محتواى آن در مدت معين و در برابر مبلغ معين در اختيار ديگرى قرار دهد. به اجاره دهنده " موجر " و به اجاره كننده " مستأجر " و به چيزى كه اجاره داده شده " متعلق اجاره " و به مبلغى كه در برابر اجاره پرداخت مىشود " مال الاجاره " گفته مىشود.
" مسأله 2192 " لازم نيست صيغه اجاره به عربى خوانده شود، بلكه اگر موجر با عمل خود يا هر واژه اى مقصود خود را به مستأجر بفهماند و مستاجر قبول كند، عقد اجاره درست است و بايد به آن عمل كنند.
" مسأله 2193 " هر يك از موجر و مستاجر بايد بالغ و عاقل و داراى اختيار باشند و حق تصرف در دارايى خود را داشته باشند، بنابراين اجاره كردن و اجاره دادن توسط افراد نا بالغ يا ديوانه يا سفيه بدون اجازه ولى آنها - بلكه با اجازه آنها بدون در نظر گرفتن مصلحت صغير يا ديوانه و يا سفيه - و نيز اجاره كردن از كسى كه او را به اجاره دادن ملك خود مجبور كرده اند يا كسى كه حق تصرف در اموال خود را ندارد، باطل و تصرف در آن حرام است.
" مسأله 2194 " اگر ولى يا سرپرست شخص نا بالغ به مصلحت او مالش را اجاره دهد يا خود او را اجير ديگرى قرار دهد اشكال ندارد، و اگر مدتى از زمان بالغ شدن او را جزو مدت اجاره قرار دهد و به گونه اى باشد كه اگر مقدارى از آن زمان را جزو مدت