در غير چهار مكانى كه گفته شد عمدا تمام بخواند نمازش باطل است.
چند مسأله متفرقه:
" مسأله 1192 " اگر مسافر در غير از جايى كه وطنش محسوب مىشود قصد اقامه ده روز نكند نمازش شكسته است، چه ملكى در آنجا داشته باشد يا نه، و چه در آنجا شش ماه مانده يا نمانده باشد، هر چند در جايى كه منزل ملكى دارد و سابقا شش ماه در آنجا مانده خوب است بنابر احتياط هم شكسته و هم تمام بخواند.
" مسأله 1193 " مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در محلى بماند - بلكه قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد يا منزل خوبى پيدا كند ده روز بماند - بايد نماز را شكسته بخواند.
" مسأله 1194 " در هر موردى كه وظيفه انسان آن است كه نمازش را هم تمام و هم شكسته بخواند، بايد روزه اش را نيز بگيرد و قضاى آن را هم بجا آورد.
" مسأله 1195 " مسافرى كه بايد نماز را شكسته بجا آورد در صورتى كه تمام بخواند چند صورت دارد:
الف - اگر مىداند مسافر بايد نماز را شكسته بجا آورد و بدون توجه و از روى عادت تمام بخواند، نمازش باطل است.
ب - اگر به طور كلى نمىدانسته كه مسافر بايد نماز را شكسته بجا آورد، چنانچه تمام خوانده است نمازش صحيح است.
ج - اگر سفر خود و حكم مسافر را - هر دو را - فراموش كرده باشد و تمام بخواند، در صورتى كه وقت باقى است بايد نماز را دوباره شكسته بخواند، و اگر وقت گذشته بنابر احتياط واجب به طور شكسته قضا نمايد.
د - اگر مىداند مسافر بايد نماز را شكسته بخواند ولى بعضى خصوصيات آن را - مانند اين كه مثلا در سفر هشت فرسخى بايد شكسته بخواند - نداند و تمام بخواند، در صورتى كه وقت باقى است بايد نماز را شكسته بجا آورد، و اگر وقت گذشته بنابر احتياط واجب به طور شكسته قضا نمايد.
ه‍ - اگر مىداند مسافر بايد نماز را شكسته بجا آورد ولى به گمان اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند، وقتى كه فهميد سفرش هشت فرسخ بوده بنابر احتياط واجب نماز را شكسته بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.