و اگر دست را نگاه داشته و سر يا پا را به آن بكشد، صحيح بودن مسح محل اشكال است، ولى اگر موقعى كه دست را مىكشد سر يا پا مختصر حركتى كند اشكال ندارد.
" مسأله 274 " اگر براى همه مسحها و يا بعضى از آنها رطوبتى در كف دست نمانده، نمىتوان كف دست را با آب ديگر تر كرد، بلكه بايد از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد، و احتياط اين است كه از رطوبت ريش، و اگر نشد از رطوبت ابروها و پلكها بگيرد، و اگر رطوبت كف دست تنها به اندازه مسح سر باشد، بنابر احتياط واجب سر را با همان رطوبت مسح كند و براى مسح پاها از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد.
" مسأله 275 " اگر همه جلوى سر و يا روى پا نجس است و نمى توان آن را آب كشيد، بايد تيمم نمايد و احتياطا وضو هم بگيرد و مسح جبيره اى انجام دهد، يعنى پارچه پاك و خشكى روى آن ببندد و روى پارچه را مسح نمايد.
" مسأله 276 " مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است، ولى اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح كردن بر آنها اشكال ندارد، و اگر روى كفش نجس باشد، بايد چيز پاكى بر آن ببندد و بر آن چيز مسح كند، و احتياط واجب آن است كه در اين صورت تيمم هم بنمايد.
" مسأله 277 " اگر پس از مسح شك كند كه صحيح انجام داده يا نه، مىتواند جاى مسح را خشك كرده و دوباره مسح نمايد.
وضوى ارتماسى " مسأله 278 " " وضوى ارتماسى " آن است كه انسان صورت و دستها را به قصد وضو در آب فرو برد، يا آنها را در آب فرو برده به قصد وضو از آب بيرون آورد. و اگر موقعى كه دستها را در آب فرو مىبرد نيت وضو كند و تا وقتى كه آنها را از آب بيرون مىآورد و ريزش آب تمام مىشود به قصد وضو باشد، وضوى او صحيح است، و نيز اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو كند و تا وقتى كه ريزش آب تمام مىشود به قصد وضو باشد، وضوى او صحيح مىباشد.
" مسأله 279 " در وضوى ارتماسى هم بايد صورت و دستها را از بالا به پايين شست، پس اگر هنگام فرو بردن در آب قصد وضو كند، بايد صورت را از سمت پيشانى و دستها را از سوى آرنج در آب فرو برد، و اگر هنگام بيرون آوردن از آب قصد وضو كند، بايد صورت را از سمت پيشانى و دستها را از سوى آرنج از آب بيرون آورد.
" مسأله 280 " اگر وضوى بعضى از اعضا را ارتماسى و وضوى بعضى را به صورت