صحيح است، ولى بايد پيش از آن كه از حالت ركوع خارج شود ذكر واجب را بگويد.
" مسأله 917 " پس از تمام شدن ذكر ركوع بايد راست بايستد و پس از آرام گرفتن بدن به سجده رود، و اگر عمدا پيش از ايستادن يا پيش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل مىشود.
" مسأله 918 " اگر نمازگزار ركوع را فراموش كند، پس اگر پيش از آن كه به سجده برسد يادش بيايد، بايد بايستد و بعد به ركوع رود، و اگر به حالت خميدگى به ركوع برگردد نمازش باطل است. و اگر بعد از آن كه پيشانى به زمين رسيد يا بعد از سجده اول و پيش از شروع سجده دوم يادش بيايد، بنابر احتياط واجب بايد بايستد و ركوع را بجا آورد و نماز را تمام كند و دو سجده سهو براى سجده زيادى بجا آورد و دوباره هم نماز را بخواند.
" مسأله 919 " مستحب بلكه احوط است پيش از رفتن به ركوع در حالى كه راست ايستاده تكبير بگويد وحتى الامكان ترك نشود، و براى تكبير دستها را بلند كند و در ركوع پشت را صاف نگه دارد و گردن را بكشد و مساوى پشت نگه دارد و بين دو قدم را نگاه كند، و پيش از گفتن ذكر يا بعد از آن صلوات بفرستد، و بعد از آن كه از ركوع برخاست و راست ايستاد در حال آرامى بدن بگويد: " سمع الله لمن حمده ".
" مسأله 920 " مستحب است در ركوع مرد زانوها را به عقب دهد، و زن دستها را از زانو بالاتر بگذارد و زانوها را به عقب ندهد.
6 - سجود:
" مسأله 921 " نمازگزار بايد در هر ركعت از نمازهاى واجب و مستحب پس از ركوع دو سجده كند. و " سجده " آن است كه پيشانى، كف دو دست، سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پا را روى زمين قرار دهد.
" مسأله 922 " لازم نيست تمام پيشانى روى زمين قرار گيرد، بلكه به اندازه اى كه عرفا سجده گفته شود كفايت مىكند. و بنابر احتياط جاى سجده از مقدار يك بند انگشت كمتر نباشد و بهتر است به مقدار يك درهم باشد، و اگر همين مقدار متفرق بوده ولى نظير دانه هاى تسبيح به هم اتصال داشته باشد اشكال ندارد.
" مسأله 923 " در يك ركعت دو سجده با هم يك ركن به حساب مىآيد، پس اگر نمازگزار در يك ركعت نماز واجب از روى عمد يا فراموشى دو سجده را ترك كند يا دو سجده ديگر اضافه نمايد، نمازش باطل است.