مسائل وقف " وقف " آن است كه انسان ملكى را ثابت نگه دارد و منافع آن را براى شخص يا اشخاص يا براى كار و يا مصرفى تعيين نمايد، مانند اين كه زمينى را براى مسجد يا حسينيه يا مدرسه و يا فقرا مخصوص سازد. به اين كار در اصطلاح " وقف " و به مالى كه وقف مىشود " موقوفه " و به وقف كننده " واقف " و به كسى كه براى او يا مصرفى كه براى آن وقف شده " موقوف عليه " گفته مىشود.
" مسأله 2436 " وقف بر دو نوع است:
1 - " وقف خاص "، مانند آن كه چيزى را براى اولاد خود وقف نمايد.
2 - " وقف عام " كه اختصاص به افراد خاصى ندارد، مانند آن كه چيزى را براى مسجد يا حسينيه و يا فقرا وقف كند.
" مسأله 2437 " اگر كسى چيزى را وقف كند و تحويل موقوف عليه يا متولى دهد از اختيار او خارج مىشود، و خود او و ديگران نمىتوانند آن را ببخشند يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد، ولى در بعضى موارد كه در مسأله " 2045 " گفته شد فروختن آن اشكال ندارد.
شرايط واقف و وقف:
" مسأله 2438 " وقف كننده بايد بالغ، عاقل و با قصد و اختيار باشد و شرعا بتواند در مال خود تصرف كند، بنابراين سفيه چون حق ندارد در مال خود تصرف كند اگر چيزى را وقف كند صحيح نيست، همچنين محجور - نسبت به آنچه از تصرف در آن منع شده - نمىتواند اموال خود را وقف نمايد.
" مسأله 2439 " در وقف - خاص باشد يا عام - بنابر احتياط قصد قربت لازم است.
ولى لازم نيست وقف كننده مسلمان باشد، بنابراين اگر غير مسلمان هم چيزى را وقف كند