بيايد، سپس به دستورى كه گفته شد وضوى ارتماسى بگيرد.
شرط هفتم - وقت كافى براى وضو و نماز داشته باشد.
" مسأله 294 " اگر وقت به اندازه اى تنگ شده كه اگر وضو بگيرد تمام نماز در خارج از وقت خوانده مىشود بايد تيمم كند، همچنين است بنابر احتياط واجب اگر قسمتى از نماز در خارج وقت خوانده شود. ولى اگر وضو و تيمم يك اندازه وقت ببرد بايد وضو بگيرد.
" مسأله 295 " كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند اگر براى خواندن آن نماز وضو بگيرد، صحت آن محل اشكال است، ولى اگر به قصد قربت يا براى كار مستحبى مثل خواندن قرآن وضو بگيرد صحيح است، گرچه در هر صورت معصيت كرده است.
شرط هشتم - به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداى متعال وضو بگيرد، و اگر براى خنك شدن يا خود نمايى و يا به انگيزه اى غير از اطاعت فرمان خداوند وضو بگيرد باطل است.
" مسأله 296 " لازم نيست نيت وضو را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، ولى بايد در تمام وضو متوجه باشد كه وضو مىگيرد، به طورى كه اگر از او بپرسند چه مىكنى بگويد وضو مىگيرم.
شرط نهم - كارهاى وضو را به ترتيبى كه گفته شد انجام دهد، يعنى اول صورت بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد، و بعد از آن سر و سپس پاها را مسح نمايد. و بايد پاى چپ را پيش از پاى راست مسح نكند، بلكه بنابر احتياط واجب پاى راست را پيش از پاى چپ مسح نمايد. و اگر به اين ترتيب وضو نگيرد باطل است.
شرط دهم - كارهاى وضو را پشت سر هم انجام دهد.
" مسأله 297 " اگر بين كارهاى وضو به قدرى جدايى افتد كه وقتى مىخواهد عضوى را بشويد يا مسح كند رطوبت اعضايى كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك شده باشد، وضو باطل است، و اگر فقط رطوبت عضوى كه جلوتر از محلى است كه مىخواهد بشويد يا مسح كند خشك شده باشد - مثلا موقعى كه مىخواهد دست چپ را بشويد رطوبت دست راست خشك شده باشد و صورت تر باشد - وضو صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره وضو بگيرد.