كه در غير دو ركعت آخر از نمازهاى چهار ركعتى باشد خوب است بنابر احتياط مستحب نماز را تمام كند و دوباره بخواند. و حكم شك و سهو و گمان در نمازهاى واجب يوميه و نمازهاى واجب ديگر فرقى ندارد، مثلا اگر در نماز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت، چون شك او در نماز دو ركعتى است نمازش باطل مىشود.
" مسأله 1024 " اگر در ابتدا گمانش به يك طرف بيشتر باشد ولى بعد دو طرف در نظر او مساوى شود، بايد به دستور شك عمل نمايد، و اگر در ابتدا دو طرف در نظر او مساوى باشد و به طرفى كه وظيفه او است بنا بگذارد بعد گمانش به طرف ديگر برود، بايد همان طرف گمان را بگيرد و نماز را تمام كند.
" مسأله 1025 " كسى كه شك دارد گمانش به يك طرف بيشتر است يا هر دو طرف در نظر او مساوى است، چنانچه حالت گذشته اش را مىداند بر طبق آن عمل كند، و چنانچه نمىداند حكم شك بر آن جارى مىشود.
" مسأله 1026 " اگر شك او از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد، بايد به دستور شك دوم عمل نمايد.
" مسأله 1027 " شكيات نماز 23 قسم است: هشت قسم آن شكهايى است كه نماز را باطل مىكند و به شش قسم آن نبايد اعتنا كرد و نه قسم ديگر آن صحيح است و نماز گزار نماز را به ترتيبى كه گفته مىشود تمام مىنمايد.
قسم اول - شكهايى كه نماز را باطل مىكنند:
" مسأله 1028 " شكهايى كه نماز را باطل مىكنند از اين قرارند:
1 - شك در شماره ركعتهاى نماز واجب دو ركعتى مانند: نماز صبح، نماز جمعه و نماز مسافر، ولى شك در شماره ركعتهاى نماز مستحب دو ركعتى نماز را باطل نمىكند.
2 - شك در شماره ركعتهاى نماز سه ركعتى (نماز مغرب) 3 - آن كه در نماز چهار ركعتى شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر.
4 - آن كه در نماز چهار ركعتى پيش از تمام شدن سجده دوم شك كند كه دو ركعت خوانده يا بيشتر.
5 - شك بين دو ركعت و پنج ركعت، يا دو و بيشتر از پنج 6 - شك بين سه ركعت و شش ركعت، يا سه و بيشتر از شش 7 - شك در ركعتهاى نماز به گونه اى كه نداند چند ركعت خوانده است.