في المده المعلومه على المهر المعلوم " يعنى: " خود را زن تو نمودم در مدتى كه معلوم شده و به مهرى كه معين شده است " و بلا فاصله مرد بگويد: " قبلت هكذا " يعنى:
" به همين گونه قبول كردم " عقد صحيح است، و مىتواند به جاى " زوجتك نفسى " " متعتك نفسى " بگويد. و اگر ديگرى را وكيل كنند، چنانچه مثلا اسم مرد " احمد " و اسم زن " فاطمه " باشد و ابتدا وكيل زن بگويد: " متعت موكلك احمد موكلتى فاطمه في المده المعلومه على المهر المعلوم " يعنى: " موكل خودم فاطمه را در مدتى كه معلوم شده به زوجيت موكل تو احمد در آوردم به مهرى كه معين است " و بلا فاصله وكيل مرد بگويد:
" قبلت هكذا " يعنى: " به همين گونه قبول كردم " صحيح مىباشد، و مىتواند به جاى متعت " " زوجت " بگويد.
" مسأله 2584 " اگر يك نفر از طرف مرد و زن در خواندن صيغه عقد موقت وكيل شود، چنانچه مثلا اسم مرد " احمد " و اسم زن " فاطمه " باشد و وكيل بگويد: " متعت موكلى احمد موكلتى فاطمه في المده المعلومه على المهر المعلوم " يعنى: " موكل خود فاطمه را در مدتى كه معلوم شده به زوجيت موكل خودم احمد در آوردم به مهرى كه معين شده است " و بلا فاصله بگويد: " قبلت هكذا " يعنى: " به همين گونه قبول كردم " عقد صحيح مىباشد. و مىتواند به جاى " متعت " " زوجت " بگويد.
شرايط اجراى صيغه عقد:
" مسأله 2585 " اجراى عقد ازدواج داراى پنج شرط است:
1 - بنابر احتياط واجب در صورت توانايى به عربى صحيح خوانده شود، و اگر خود مرد و زن نتوانند به عربى صحيح بخوانند بهتر است وكيل بگيرند، گرچه لازم نيست. بلكه خودشان به هر زبانى صيغه را بخوانند صحيح است، ولى بايد لفظى بگويند كه معناى " زوجت " و " قبلت " را بفهماند.
2 - مرد و زن يا وكيل آنها هنگام خواندن صيغه معناى آن را بدانند و قصد انشاء يعنى ايجاد پيوند زناشويى داشته باشند، يعنى اگر خود مرد و زن صيغه را مىخوانند، زن به گفتن: " زوجتك نفسى " قصدش اين باشد كه خود را زن او قرار دهد، و مرد به گفتن:
" قبلت التزويج " زن بودن او را براى خود قبول نمايد، و اگر وكيل مرد و زن صيغه را مىخوانند، به گفتن: " زوجت " و " قبلت " قصدشان اين باشد كه مرد و زنى كه آنان را وكيل كرده اند زن و شوهر شوند.
3 - كسى كه صيغه را اجرا مىكند بايد عاقل و بنابر احتياط بالغ باشد، چه براى خودش