" مسأله 1491 " اگر از روى عادت با افتادن در آب سرش زير آب مىرود، چنانچه با توجه به اين مطلب خود را در آب انداخته و سرش زير آب رود بنابر احتياط واجب روزه اش باطل مىشود، و بايد آن روزه را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد، ولى چنانچه يقين يا اطمينان داشته كه سرش زير آب نمىرود اشكال ندارد.
" مسأله 1492 " اگر روزه دار از روى فراموشى به نيت غسل سر خود را زير آب ببرد روزه و غسلش صحيح است.
" مسأله 1493 " اگر بداند كه روزه است و از روى عمد به نيت غسل سر خود را زير آب فرو برد دو صورت دارد:
الف - چنانچه روزه او واجب معين باشد - مانند روزه رمضان - بنابر احتياط واجب بايد روزه را قضا و غسل را دوباره انجام دهد، هر چند در روزه واجب معين غير رمضان اگر در حال سكون زير آب يا خارج شدن از آن نيت غسل كند بعيد نيست غسل او صحيح باشد.
ب - چنانچه روزه او روزه مستحب يا روزه واجبى باشد كه وقت آن وسعت داشته و تمام كردن آن واجب نباشد غسل باطل نمىشود، ولى بنابر احتياط واجب روزه باطل است.
" مسأله 1494 " روزه دارى كه براى نجات غريق ناگزير از فرو بردن سر به زير آب است - گرچه نجات غريق واجب باشد - بنابر احتياط واجب روزه او صحيح نيست. پس اگر روزه او واجب معين است روزه آن روز را تمام كند و قضاى آن را هم بگيرد، و اگر واجب غير معين است و قبل از ظهر باشد لازم نيست روزه آن روز را تمام كند و تنها بايد عوض آن را بجا آورد، و اگر روزه او مستحبى باشد لازم نيست آن را تمام كند و قضا نيز ندارد.
" مسأله 1495 " ريختن آب روى سر اشكال ندارد، ولى اگر مثل آب لوله هاى بزرگ يا آبشار باشد كه يكباره تمام سر را مىپوشاند اشكال دارد.
" مسأله 1496 " زن روزه دار علاوه بر اين كه بايد سر خود را زير آب نبرد بنابر احتياط از نشستن در آب نيز خود دارى نمايد.
8 - باقى ماندن بر جنابت يا حيض و يا نفاس تا اذان صبح:
" مسأله 1497 " اگر در روزه ماه رمضان و قضاى آن بلكه بنابر احتياط واجب هر روزه واجب ديگر " جنب " يا " حائض " و يا " نفساء " از روى عمد تا اذان صبح غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمم است تيمم ننمايد، روزه او باطل مىباشد.