مسائل طلاق " طلاق " صيغه اى است كه عقد دائم را به هم مىزند و موجب جدايى زن و شوهر مىشود. اسلام همان گونه كه نسبت به ازدواج سفارش نموده و آن را سنت پيامبر اكرم (ص) دانسته طلاق را مورد نكوهش و مذمت شديد قرار داده است، در بعضى از روايات وارد شده كه: " از ميان چيزهاى حلال طلاق مبغوضترين آنها نزد خداوند مىباشد ".
بر اين اساس از طرفى دستورات اسلام نسبت به ازدواج به شكلى است كه پايه هاى آن به حدى قوى و محكم به وجود آيد كه كمتر منجر به طلاق شود و از طرف ديگر محدوديتهاى زيادى در شرايط و احكام طلاق قرار داده شده تا كمتر تحقق يابد، ولى با اين حال اگر ادامه زندگى و رابطه همسرى بين زن و شوهر موجب عسر و حرج و فشارهاى روحى و اختلافات شديد و غير قابل اصلاح شود، اسلام طلاق را راه نجات زن و شوهر دانسته است.
" مسأله 2751 " مردى كه زن خود را طلاق مىدهد بايد عاقل و بنابر احتياط واجب بالغ باشد و به اختيار خود طلاق دهد، پس اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد باطل است. همچنين بايد قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صيغه طلاق را بدون اراده يا به شوخى بگويد صحيح نيست.
" مسأله 2752 " زنى را كه مىخواهند طلاق دهند بايد داراى دو شرط باشد:
الف - هنگام طلاق از خون حيض يا نفاس پاك باشد.
ب - در پاكى پس از حيض و نفاس يا در حال نفاس و حيض كه پيش از اين پاكى بوده شوهرش با او نزديكى نكرده باشد. و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده بيان مىشود.
" مسأله 2753 " طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است:
1 - شوهر پس از ازدواج با او نزديكى نكرده باشد.