" مسأله 404 " اگر خونى ببيند كه از سه روز بيشتر و از ده روز كمتر باشد و نداند خون حيض است يا زخم و يا دمل، چنانچه قبلا حيض بوده حيض، و چنانچه پاك بوده پاك قرار دهد، و اگر نمىداند پاك بوده يا حيض، همه چيزهايى را كه بر حائض حرام است ترك كند و همه عبادتهايى كه زن غير حائض انجام مىدهد بجا آورد و قضاى روزه ها را هم بگيرد.
" مسأله 405 " اگر خونى ببيند و شك كند كه خون حيض است يا استحاضه، چنانچه شرايط و صفات حيض را داشته باشد بايد حيض قرار دهد.
" مسأله 406 " زنى كه با استعمال دارو از عادت ماهانه خود جلوگيرى كرده است، چنانچه در ايام عادت يا غير آن خونى ببيند و شك كند كه حيض است يا نه، در صورتى كه صفات حيض را دارا نبوده و از سه روز كمتر باشد حيض نيست.
" مسأله 407 " اگر خونى ببيند و نداند خون حيض است يا خون بكارت بايد خود را وارسى كند، به اين ترتيب كه مقدارى پنبه داخل مجرا قرار داده و كمى صبر كند، چنانچه اطراف آن به طور حلقه اى شكل خون آلود شود خون بكارت است، ولى اگر خون به همه پنبه رسيده و در آن فرو رفته باشد حيض است.
احكام حائض:
" مسأله 408 " چند چيز بر حائض حرام است:
الف - عبادتهايى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل و يا تيمم بجا آورده شود، ولى بجا آوردن عبادتهايى مانند نماز ميت كه وضو يا غسل و يا تيمم براى آنها لازم نيست مانعى ندارد.
ب - تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است و در مسأله " 391 " گذشت.
ج - جماع در قبل (جلو) كه بر مرد و زن حرام است، گرچه به اندازه ختنه گاه باشد و منى هم بيرون نيايد، بلكه احتياط واجب آن است كه كمتر از ختنه گاه هم داخل نشود.
و دخول در دبر همسر (پشت) كراهت شديد دارد و احوط ترك است، و اگر موجب اذيت زن باشد حرام است.
" مسأله 409 " جماع در روزهايى كه حيض زن قطعى نيست ولى بايد شرعا بنا را بر خون حيض قرار دهد حرام است، مثلا زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند و بايد به دستورى كه در مسائل " 4 3 6 " و " 437 " گفته خواهد شد روزهاى عادت را طبق عادت خويشان خود حيض قرار دهد، شوهرش نمىتواند در آن روزها با وى نزديكى نمايد.