مسائل سر بريدن و شكار حيوانات " مسأله 2919 " اگر حيوان حلال گوشت اهلى يا وحشى را به دستورى كه مىآيد سر ببرند، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است، ولى گوشت حيوانى كه نجاستخوار شده - اگر به دستورى كه در شرع معين شده آن را استبراء نكرده باشند - و نيز گوشت چهارپايى كه انسان با آن نزديكى كرده و گوسفندى كه شير خوك خورده تا بزرگ شده حلال نيست.
" مسأله 2920 " اگر حيوان حلال گوشت وحشى - مانند آهو، كبك و بز كوهى - يا حيوان حلال گوشت اهلى را كه بعدا وحشى شده به دستورى كه گفته مىشود شكار كنند پاك و حلال است، ولى حيوان حلال گوشت اهلى - مانند گوسفند و مرغ خانگى - يا حيوان حلال گوشت وحشى كه به واسطه تربيت كردن اهلى شده است با شكار حلال و پاك نمىشود.
" مسأله 2921 " حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار يا پرواز نمايد، بنابراين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد با شكار كردن پاك و حلال نمىشود. و اگر آهو و بچه اش را - كه نمىتواند فرار كند - با يك تير شكار نمايند، آهو حلال و بچه اش حرام است.
" مسأله 2922 " حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد با سر بريدن حلال نمىشود، ولى مرده آن پاك است، چه خودش بميرد يا سر آن را ببرند.
" مسأله 2923 " سگ و خوك با سر بريدن و شكار كردن پاك نمىشوند و خوردن گوشت آنها حرام است. ولى حيوان پاك حرام گوشتى را كه درنده و گوشتخوار است - مانند گرگ و پلنگ - اگر به دستورى كه گفته مىشود سر ببرند يا با تير و مانند آن شكار كنند پاك است، ولى خوردن گوشت آنها حرام مىباشد، و اگر با سگ شكارى آنها را شكار كنند پاك شدن بدن و پوستشان نيز محل اشكال است.
" مسأله 2924 " حيواناتى همچون فيل، خرس و ميمون كه از مسوخ شمرده شده اند