مسائل رهن " رهن " آن است كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار بگذارد كه اگر بدهى خود را نپرداخت طلبكار طلب خود را از آن مال وصول كند.
" مسأله 2314 " در رهن صيغه خاصى شرط نيست، و همين اندازه كه بدهكار مال خود را به قصد رهن بدهد و طلبكار هم آن را به همين قصد بپذيرد كافى و صحيح است.
" مسأله 2315 " بنابر اقوى در صحت رهن، قبض معتبر است، پس تا زمانى كه طلبكار يا نماينده او مال رهن را تحويل نگرفته رهن ثابت نشده است.
" مسأله 2316 " در هر يك از رهن دهنده و رهن گيرنده " بلوغ " و " عقل " و " اختيار " شرط است، همچنين رهن دهنده بايد سفيه نباشد، يعنى از كسانى نباشد كه مال خود را در راه هاى بيهوده مصرف مىكنند، بلكه اگر رهن دهنده به علت ورشكستگى توسط حاكم شرع از تصرف در اموالش منع شده باشد نمىتواند مال خود را رهن بگذارد.
" مسأله 2317 " مال رهن بايد " عين " باشد نه منفعت ودين، و نيز بايد " معين " باشد نه مبهم.
" مسأله 2318 " انسان مالى را مىتواند رهن بگذارد كه شرعا حق تصرف در آن را داشته باشد، هر چند مالك آن نباشد. و اگر مال شخص ديگرى را رهن بگذارد در صورتى صحيح است كه صاحب مال به آن رضايت دهد.
" مسأله 2319 " چيزى را كه رهن مىگذارند بايد خريد و فروش آن صحيح باشد، پس به عنوان مثال اگر شراب يا آلات قمار را رهن بگذارند صحيح نيست.
" مسأله 2320 " اگر رهن دهنده يا ورثه او رهن گيرنده يا ورثه او را امين ندانند، مىتوانند مال رهن را نزد شخص ثالث و يا كسى كه حاكم شرع تعيين مىكند به امانت بگذارند.
" مسأله 2321 " منافع چيزى كه به رهن گذاشته شده در مدت رهن از آن رهن دهنده