بنابر احتياط واجب اگر عمدا سر زير آب برد يا قى كند يا اماله نمايد و يا نسبت دروغ به خدا يا پيامبر (ص) و يا امامان (ع) بدهد.
2 - بنابر احتياط واجب اگر در ياد گرفتن مسأله كوتاهى نموده و به دليل ندانستن مسأله روزه خود را باطل كرده باشد.
3 - چنانچه بر اثر آروغ زدن چيزى را كه در دهانش آمده از روى عمد فرو برد.
4 - اگر شك كند مغرب شده يا نه و يا گمان كند مغرب شده است و با اين حال عمدا افطار كند.
5 - اگر با اين كه توان تشخيص وقت را داشته به گفته شخصى كه در شرع اعتبار ندارد روزه خود را افطار نمايد و بعد معلوم شود مغرب نشده است.
6 - اگر غير از جماع و استمناء كارى كه حلال است و روزه را باطل مىكند انجام دهد و بعد با كار حرامى بجز جماع و استمناء روزه خود را باطل نمايد، گرچه در اين صورت بنابر احتياط مستحب كفاره جمع بدهد.
7 - بنابر احتياط مسافرى كه پيش از رسيدن به حد ترخص عمدا روزه خود را باطل كند.
" مسأله 1548 " اگر روزه روز معينى را كه بر اثر نذر بر خود واجب نموده از روى عمد باطل نمايد، علاوه بر قضاى آن بنابر احتياط واجب شصت فقير را اطعام كند تا سير شوند.
موارد كفاره جمع " مسأله 1549 " بنابر احتياط واجب در موارد زير كفاره جمع بر انسان واجب مىشود، يعنى هم بايد دو ماه را روزه بگيرد و هم شصت فقير را سير نمايد و هم يك بنده را در صورت امكان آزاد كند:
1 - هر گاه روزه دار با چيز حرام روزه خود را باطل كند، چه آن چيز اصلا حرام باشد - مثل شراب و زنا - يا به جهتى حرام شده باشد، مثل نزديكى با همسر در حال حيض، يا خوردن و آشاميدن چيزى كه براى او ضرر قابل توجه دارد.
2 - هر گاه روزه دار دروغى را به خدا يا پيامبر (ص) يا يكى از امامان (ع) و يا بنابر احتياط به حضرت زهرا يا ساير پيامبران و جانشينان آنان نسبت دهد.
3 - هر گاه روزه دار آروغ بزند و چيزى كه از صورت غذا بودن بيرون رفته به دهانش بيايد و از روى عمد فرو دهد.