9 - شراب: " مسأله 87 " شراب و هر چيز مست كننده اى كه به خودى خود روان باشد نجس و خوردن آن حرام و موجب حد شرعى است، و اگر مثل بنگ و حشيش روان نباشد و در آن آب بريزند كه روان شود پاك است، ولى خوردن آن حرام است.
" مسأله 88 " الكلهايى كه در امور پزشكى و براى ضد عفونى و در مواردى براى رنگ آميزى به كار مىرود، اگر انسان نداند از چيز مست كننده روان ساخته شده پاك است، و اگر بداند از چيز مست كننده روان گرفته شده نجس است.
" مسأله 89 " استفاده از عطرها يا ادكلنها در صورتى كه انسان نداند از چيز مست كننده روان ساخته شده است اشكال ندارد.
" مسأله 90 " اگر از نفت كه عنصر مايع و روان است الكل به دست آورند، در صورتى كه مست كننده نباشد پاك است.
" مسأله 91 " انگور و آب انگورى كه به خودى خود جوش آمده نجس و حرام است، و اگر به واسطه پختن جوش بيايد خوردنش حرام است، و بنابر احتياط واجب بايد از آن و هم چنين از خرما، مويز، كشمش و آب آنها اگر جوش بيايد و يا جوش بياورند پرهيز نمود، و چنانچه شك كنند جوش آمده يا نه پرهيز لازم نيست. پس اگر كشمش را لابلاى پلو يا ميان دلمه و مانند آن بگذارند و شك كنند كه مغز آن جوش آمده پاك و حلال است.
10 - فقاع:
" مسأله 92 " " فقاع " كه از جو گرفته مىشود و به آن " آبجو " مىگويند نجس و خوردن آن حرام است، ولى آبى كه به دستور طبيب از جو مىگيرند و به آن " ماء الشعير " مىگويند و به هيچ وجه مست كننده نيست پاك و خوردن آن حلال است.
11 - عرق جنب از حرام:
" مسأله 93 " بنابر احتياط واجب بايد از عرق كسى كه از راه حرام جنب شده - مانند عرق كسى كه در حال زنا يا لواط يا استمناء و... و يا بعد از آن از بدن او بيرون مىآيد - اجتناب شود، و نبايد با بدن و لباس آلوده به اين عرق نماز بخوانند.
" مسأله 94 " بنابر احتياط واجب بايد از عرق جنابت كسى كه با زن خود در وقتى كه نزديكى با او حرام است - مانند: وقت حيض، نفاس و يا در حال روزه ماه رمضان - نزديكى