بايد مقدارى را كه معين شده به يكى از مصرفهايى كه دستور داده اند برساند.
" مسأله 1748 " بنابر احتياط زكات " سلت " كه دانه اى است به نرمى گندم و خاصيت جو را دارد، و " علس " كه شبيه گندم است و نيز زكات " برنج "، " ذرت " و " ساير حبوبات مطابق شرايط و نصاب (گندم و جو) پرداخت شود.
نيت زكات:
" مسأله 1749 " در پرداخت زكات نيت لازم است، و از آنجا كه يك واجب عبادى است زكات دهنده بايد با قصد قربت و انجام فرمان خداوند آن را پرداخت نمايد.
" مسأله 1750 " زكات دهنده بايد هنگام نيت نوع آن را كه " زكات مال " است يا " زكات فطره " معلوم كند، ولى اگر مثلا زكات گندم و جو بر او واجب باشد لازم نيست معين كند كه زكات گندم را مىپردازد يا زكات جو را.
" مسأله 1751 " كسى كه وكيل در پرداخت زكات ديگرى شده، همين كه به قصد نيابت از آن شخص زكات را پرداخت كند كافى است، به شرط آن كه مالك نيز قلبا به نيت خود باقى باشد.
" مسأله 1752 " اگر مالك يا وكيل او بدون قصد قربت زكات را به فقير بدهد و پيش از آن كه آن مال از بين برود شخص مالك نيت زكات نمايد كفايت مىكند.
" مسأله 1753 " اگر مالك از پرداختن زكات امتناع نمايد و اجبار او نيز بر اداى آن ممكن نباشد، حاكم شرع هنگام برداشتن زكات از مال او قصد زكات نمايد تا بر ذمه او چيزى باقى نماند.
شرايط واجب شدن زكات:
" مسأله 1754 " شرايط زكات دو نوع است:
الف - " شرايط عمومى " كه مربوط به تمام موارد زكات مىباشد و عبارت است از:
1 - " مالك بودن " نسبت به مورد زكات، كه در مورد " غلات اربعه " بايد هنگام تعلق زكات مالك آنها باشد و در مورد " انعام ثلاثه " و نيز " نقدين " بايد يازده ماه مالك آنها باشد.
2 و 3 و 4 - صاحب مال " بالغ "، " عاقل " و " آزاد " باشد، پس كسى كه هنگام تعلق زكات يا - در مواردى كه سال معتبر است - در تمام سال بالغ يا عاقل و يا آزاد نباشد زكات بر او واجب نيست.
5 - قدرت تصرف در مال خود را داشته باشد، پس كسى كه مالش را غصب كرده اند