" مسأله 3139 " اگر شهود عمدا به دروغ شهادت دهند توسط محكمه شرعى مجازات مىشوند، و چنانچه شهادت دروغ آنان موجب ضرر و خسارت به كسى شده باشد بايد آن را جبران نمايند.
" مسأله 3140 " واجب است كسانى را كه به دروغ شهادت داده اند در شهرشان به مردم معرفى نمايند تا از قبول شهادت آنان اجتناب شود. و ديگر شهادت چنين افرادى مورد قبول نيست، مگر اين كه توبه كرده و خود را اصلاح نمايند و عدالتشان احراز شود.
" مسأله 3141 " " شهادت بر شهادت " در حقوق مردمى مورد قبول است. ولى در حدود براى اجراى حد و نيز بنابر احوط در تعزيرات پذيرفته نيست، هر چند در ساير آثار آن پذيرفته است. بنابراين اگر دو نفر شهادت فرد ديگرى را در مورد سرقت گواهى كنند به استناد آن نمىتوان دست متهم را بريد، ولى به انضمام شهادت فرد ديگر مىتوان مال را از او پس گرفت.
" مسأله 3142 " در " شهادت بر شهادت " براى ثبوت شهادت هر يك نفر شهادت دو نفر لازم است، ولى جايز است دو نفر شاهد عادل شهادت هر دو شاهد اصلى را گواهى دهند.
" مسأله 3143 " " شهادت بر شهادت " در صورتى صحيح است كه شاهد اصلى نتواند در جلسه دادگاه حاضر شود.
كيفيت قسم و احكام آن:
" مسأله 3144 " " قسم " بايد به ذات مقدس خداى متعال و يا يكى از اسامى مقدسه پروردگار باشد، و خوب است به لفظ جلاله " الله " باشد. و لازم نيست به عربى ادا شود، بلكه به هر لغتى باشد كافى است، ولى بايد ترجمه يكى از نامهاى الهى باشد. بنابراين قسم به قرآن يا پيامبر اكرم (ص) يا ائمه معصومين (ع) و يا مشاهد مشرفه براى قضاوت كفايت نمىكند.
" مسأله 3145 " در اين كه قسم بايد به ذات مقدس خدا يا نام او باشد، مسلمان و كافر تفاوت ندارند، ولى اگر قاضى تشخيص دهد قسم دادن اهل كتاب - مانند: يهود و نصارى و مجوس - به آنچه در دين خود به آن معتقدند آنان را بيشتر از دروغ گفتن باز مىدارد، جايز است علاوه بر قسم به خداى متعال آنان را به آن چيزها نيز قسم دهد.