مسائل وصيت " وصيت " آن است كه انسان به كسى سفارش كند پس از مرگش كارى را براى او انجام دهند، يا پس از مرگش چيزى از مال او ملك كسى باشد، يا براى فرزندان خود و كسانى كه اختيار آنان با او است سرپرست و قيم معين كند. كسى را كه وصيت مىكند " موصى " و كسى را كه به او وصيت مىكنند " وصى " مىگويند.
از رسول خدا (ص) نقل شده است كه فرمودند: " هر كس بدون وصيت بميرد به مرگ جاهليت مرده است ". و فرمودند: " براى مرد مسلمان سزاوار نيست شبى را صبح كند مگر اين كه وصيت او زير سرش باشد ". و نيز فرمودند: " هر كس هنگام مرگ خوب وصيت نكند از نظر مردانگى و عقل كمبود دارد ".
" مسأله 2988 " وقتى نشانه هاى مرگ در انسان نمايان شود بايد به اين دستورات عمل نمايد:
الف - هر چه زودتر امانتهاى مردم را به صاحبانش برگرداند. و اگر به مردم بدهكار است وزمان دادن آن بدهى رسيده بايد بپردازد، و اگر در آن حال توان پرداخت را ندارد يا زمان آن نرسيده، بايد وصيت كند و بر وصيت شاهد بگيرد، ولى اگر بدهى او براى ورثه معلوم باشد و اطمينان دارد كه ورثه مىپردازند وصيت لازم نيست.
ب - اگر خمس يا زكات و يا مظالم بدهكار است بايد فورا بپردازد، و اگر در آن حال توان پرداخت را ندارد و احتمال مىدهد كسى آنها را ادا نمايد بايد وصيت كند. همچنين است اگر حج بر او واجب باشد.
ج اگر نماز و روزه قضا دارد بايد وصيت كند كه از مال خودش براى آنها اجير بگيرند، بلكه اگر مال نداشته باشد ولى احتمال بدهد كسى بدون اجرت آنها را انجام مىدهد باز هم