" مسأله 1443 " روزى را كه انسان شك دارد " آخر شعبان " است يا " اول رمضان " واجب نيست روزه بگيرد، و اگر بخواهد روزه بگيرد، نمىتواند نيت روزه رمضان كند، بلكه نيت روزه قضا يا مستحبى نمايد. و چنانچه به قصد غير ماه رمضان روزه بگيرد و بعد معلوم شود آن روز جزو رمضان بوده، روزه اى كه گرفته براى رمضان حساب مىشود.
" مسأله 1444 " اگر روزى را كه شك دارد آخر شعبان است يا اول رمضان به نيت روزه قضا يا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگيرد و در بين روز بفهمد كه ماه رمضان است، بايد نيت روزه رمضان نمايد.
" مسأله 1445 " اگر در روزه واجب معينى - مانند روزه رمضان - از نيت روزه گرفتن برگردد يا مردد شود روزه اش باطل مىشود، بلكه اگر قصد كند يكى از كارهايى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد - هر چند انجام ندهد - صحت روزه او محل اشكال است، و در هر صورت بايد از چيزهايى كه روزه را باطل مىكند اجتناب نمايد و قضاى آن را نيز بگيرد.
" مسأله 1446 " در روزه واجبى كه وقت آن معين نيست - مانند روزه قضا يا كفاره - اگر قصد كند كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد يا مردد شود، چنانچه انجام ندهد و تا پيش از ظهر دوباره نيت روزه كند روزه اش صحيح است، و در روزه مستحب اگر پيش از غروب هم نيت كند صحيح است.
" مسأله 1447 " در روزه واجبى كه وقت آن معين نيست و وسعت دارد روزه دار مىتواند پيش از اذان ظهر روزه خود را باطل نمايد، ولى اگر بعد از اذان ظهر باشد، در قضاى رمضان بلكه بنابر احتياط واجب در هر واجب غير معين بايد روزه خود را تمام كند.
و چنانچه روزه او مستحبى باشد هر وقت بخواهد مىتواند آن را باطل نمايد.
مبطلات روزه " مسأله 1448 " ده چيز روزه را باطل مىكند و به آنها " مبطلات روزه " مىگويند:
1 و 2 - خوردن و آشاميدن 3 - جماع 4 - استمناء 5 - دروغ بستن به خدا و يا پيامبر (ص) و يا امامان معصوم (ع) و نيز بنابر احتياط دروغ بستن به حضرت زهرا و ساير پيامبران و جانشينان آنان 6 - بنابر احتياط واجب رساندن غبار غليظ به حلق 7 - بنابر احتياط واجب فرو بردن تمام سر در آب 8 - باقى ماندن بر جنابت يا حيض و يا نفاس تا اذان صبح 9 - اماله كردن با چيزهاى روان 10 - قى كردن از روى عمد.
و احكام اينها در مسائل آينده بيان مىشود.