" مسأله 2838 " اگر نذر كننده از انجام نذر خود در وقت آن عاجز شود نذرش منحل شده و از او ساقط مىگردد، ولى اگر از انجام روزه نذرى عاجز باشد بنابر احتياط براى هر روزه دو مد طعام (حدود 1500 گرم) به فقيرى صدقه دهد تا آن فقير به نيابت او روزه بگيرد، و اگر ميسر نشد براى هر روزه يك مد طعام صدقه دهد.
" مسأله 2839 " اگر نذر كند مقدار معينى صدقه بدهد، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد بايد آن مقدار را از مال او صدقه بدهند. همچنين اگر نذر كرده حج بجا آورد يا ديگرى را به حج بفرستد و با رسيدن وقت حج و تمكن آن را ترك نمايد و از دنيا برود، بايد از مال او آن را انجام دهند.
" مسأله 2840 " اگر نذر كند به فقير معينى صدقه بدهد نمىتواند آن را به فقير ديگر بدهد، و اگر آن فقير بميرد بنابر احتياط به ورثه او بدهد.
" مسأله 2841 " اگر نذر كند به زيارت يكى از امامان (ع) - مثلا به زيارت حضرت ابا عبد الله الحسين (ع) - مشرف شود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كفايت نمىكند، و اگر به واسطه عذرى نتواند آن امام را زيارت كند چيزى بر او نيست.
" مسأله 2842 " كسى كه نذر كرده زيارت برود ولى غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را بجا آورد.
" مسأله 2843 " اگر براى حرم يكى از امامان (ع) چيزى نذر كند بايد آن را به مصرف حرم برساند، و اگر براى خود امام (ع) نذر كند و مصرف معينى را قصد نكرده باشد، مىتواند به خدامى كه مشغول خدمت هستند بدهد يا به فقرا و زوار بپردازد و يا مسجد و مدرسه و مانند آن بسازد و يا كار خير ديگرى انجام دهد و ثوابش را هديه آن امام نمايد، چنان كه مىتواند به مصارف حرم نيز برساند. همچنين است اگر براى يكى از اماكن متبركه ديگر نذر نمايد.
" مسأله 2844 " گوسفندى را كه براى صدقه يا براى يكى از امامان نذر كرده، پشم آن و مقدارى كه چاق مىشود و نيز بنابر احتياط واجب شير و بچه اى كه از آن به دنيا آمده مربوط به نذر است و بايد در همان راه مصرف شود.
" مسأله 2845 " هر گاه نذر كند اگر مريض او خوب شود يا مسافر او بيايد عملى را انجام دهد، چنانچه معلوم شود كه پيش از نذر كردن مريض خوب شده يا مسافر آمده است عمل كردن به نذر لازم نيست.
" مسأله 2846 " هر گاه نذر كند مالى را در راه معينى مصرف كند و قبل از انجام آن از دنيا برود، بنابر احتياط واجب وصى او آن مال را به مصرف تعيين شده برساند، ولى اگر نذر