" مسأله 2531 " كسى كه در كشور غير اسلامى اقامت دارد واجب است در حد قدرت و توان از اسلام و تهاجمات وارده بر آن با مراعات شرايط و مراتب امر به معروف و نهى از منكر دفاع نمايد، همچنين واجب است با مراعات شرايط زير كفار را به اسلام دعوت نمايد:
1 - اين كه حكومت اسلامى به خاطر مصالح مهمترى دعوت و تبليغ به اسلام را در بلاد كفر موقتا ممنوع نكرده باشد.
2 - اين كه صلاحيت و اهليت و نيز قدرت تبليغ اسلام در مناطق كفر را داشته باشد.
3 - اين كه مفسده مهمى پيش نيايد.
و چنانچه تبليغ اسلام مستلزم دادن قرآن به دست كفار است و هتكى در بين نباشد مانعى ندارد.
" مسأله 2532 " معاشرت سالم با كفارى كه در حال جنگ با مسلمانان نيستند و ايجاد رابطه هاى فرهنگى، سياسى، تجارى و اقتصادى با آنها از طرف دولت اسلامى يا اشخاص تا زمانى كه خوف تقويت كفر و ترويج فساد و انحراف فكرى يا عملى و ايجاد سلطه از ناحيه آنان بر مسلمانان و كشور اسلامى در بين نباشد اشكال ندارد، ولى رابطه با كفارى كه در حال جنگ با مسلمانان مىباشند - مخصوصا اگر موجب تقويت آنان شود - جايز نيست.
" مسأله 2533 " معاشرت و رابطه با غير مسلمانان نيز بايد مطابق با مقررات اسلام تنظيم گردد، بنابراين بايد از كارهايى همچون تخلف از قرارداد و وعده ها، غش در معامله، كم فروشى، خيانت در امانت، اجحاف و نظاير آن خوددارى شود.
" مسأله 2534 " در روايات اسلامى نسبت به " وفاى به عهد و قراردادها " سفارش اكيد شده است، از جمله در نهج البلاغه آمده است كه حضرت امير (ع) خطاب به مالك اشتر (ره) فرمودند: "... با دشمن خود نيز اگر عهد و پيمانى منعقد نمودى به آن پايبند باش و از مكر و نقض عهد با او پرهيز كن، و بدان كه در بين فرائض الهى چيزى كه مردم با همه اختلافاتشان بيشتر بر آن توافق داشته باشند مهمتر از وفاى به عهد نمىباشد ". بنابراين كليه تعهدات و قراردادهاى منعقده بين اشخاص وحتى بين دولتها يا ميان آنها و اشخاص بايد محترم شمرده شود، و نقض يك طرفه آنها بدون مجوز شرعى و نيز اعمال مكر و خدعه جايز نيست، همچنين كليه تعهدات دولت اسلامى با دولتهاى كافر غير حربى كه در جهت مصلحت اسلام و مسلمانان منعقد شده باشد محترم خواهد بود. ولى اگر قرارداد يا تعهدى بر اساس مكر و خدعه و استعمار كشور اسلامى از سوى دولت استعمارگر تحميل شده باشد عمل به آن تعهد و قرارداد لازم نيست، بلكه در