كسى كه به او هبه شده پيش از تحويل گرفتن بميرد.
" مسأله 2431 " هبه عقد جايز است و هر يك از دو طرف مىتوانند آن را به هم بزنند، هر چند بهتر است هبه كننده چيزى را كه بخشيده از آن چشم بپوشد و هبه را به هم نزند.
و در پنج مورد هبه كننده نمىتواند هبه را به هم بزند:
1 - در برابر هبه اى كه كرده چيزى - هر چند كم - از طرف گرفته باشد، خواه گرفتن عوض در بخشش شرط شده باشد يا طرف خودش آن را در مقابل بخشش به بخشنده بپردازد.
2 - آن چيز را " قربه الى الله " بخشيده باشد.
3 - بخشش به يكى از خويشان متعارف باشد، و بنابر احتياط واجب اگر زن و شوهر هم چيزى را به يكديگر هبه كنند آن را به هم نزنند.
4 - مالى كه بخشيده به حال خود باقى نمانده باشد، به عنوان مثال همه يا بعضى از آن به طور كلى تلف شده يا صورت آن كلا تغيير كرده باشد، مانند نانى كه خورده يا پارچه اى كه دوخته باشد و يا اين كه آن را به ديگرى منتقل كرده باشد.
5 - يكى از دو طرف هبه بميرد، پس اگر هبه كننده پس از تحويل دادن بميرد بنابر احتياط واجب وارثان او نمىتوانند هبه را پس بگيرند، و اگر طرف بميرد مال به ورثه او منتقل مىشود و بنابر احتياط واجب هبه كننده نمىتواند آن را پس بگيرد.
" مسأله 2432 " اگر انسان از كسى طلب داشته باشد مىتواند گذشت كند و قبول بدهكار شرط نيست، و در اين صورت ديگر نمىتواند آن را به هم بزند.
" مسأله 2433 " هبه كننده مىتواند در مقابل چيزى كه مىبخشد عوضى قرار دهد و از طرف بگيرد، و به آن " هبه معوضه " مىگويند. و لازم نيست عوض آن عين و جنس باشد، بلكه مىتواند هر كارى را كه نفع آن به شكلى به بخشنده مىرسد عوض هبه قرار دهد، مثلا در مقابل هبه طلبى را كه طرف از هبه كننده دارد ببخشد يا كار مشروعى را براى او انجام دهد.
" مسأله 2434 " كسى كه هبه را قبول مىكند چنانچه شرطى به عهده او نهاده شود بنابر احتياط بايد به آن عمل نمايد، بنابراين اگر هبه كننده چيزى را به كسى ببخشد به شرط آن كه او هم چيزى را به او هبه كند، بنابر احتياط بايد طرف به آن شرط عمل نمايد، و چنانچه از آن امتناع كند و يا عمل به آن ممكن نباشد بخشنده مىتواند هبه را به هم بزند.
" مسأله 2435 " جهيزيه اى كه پدر و مادر به دختر مىدهند اگر به واسطه صلح يا بخشش ملك او نموده باشند نمىتوانند از او پس بگيرند، ولى اگر ملك او نكرده باشند پس گرفتن آن مانعى ندارد. همچنين است حكم جواهرات يا چيزهاى ديگرى كه شوهر براى همسر خود تهيه مىكند يا پدر به فرزند خود مىدهد.