ب - قسمت ديگر " سهم سادات " است و بايد به مجتهد جامع الشرايط تحويل داده شود يا با اجازه او به سادات فقير يا ساداتى كه در سفر درمانده شده اند - گرچه فقير نباشند - و يا به سيد يتيمى كه فقير باشد داده شود. ولى اگر سهم سادات از سادات مستحق اضافه آيد مجتهد جامع الشرايط آن را به مصارف سهم امام (ع) مىرساند، چنان كه اگر سهم سادات كم آيد مخارج سادات فقير از سهم امام (ع) تأمين مىشود. و در حقيقت خمس مخصوصا خمس در آمد كسب و كار حق واحدى است متعلق به امام مسلمين، ولى بايد كمبود فقراى سادات از ناحيه آن تأمين شود.
" مسأله 1735 " كسى كه خمس را به دست مجتهد جامع الشرايط يا نماينده او نرساند يا به مصرفى كه او اجازه نداده است برساند تكليف از او ساقط نمىشود، و بايد دوباره خمس مالش را به مجتهدى كه داراى همه شرايط است يا نماينده او بپردازد و يا به مصرفى كه او اجازه مىدهد برساند.
" مسأله 1736 " به سيدى كه در سفر درمانده شده چنانچه سفر او معصيت باشد نبايد خمس بدهند، مگر اين كه توبه كرده باشد.
" مسأله 1737 " به سيدى كه عادل نيست مىتوان خمس داد، ولى خمس دادن به سيدى كه گناهكار است و خمس باعث تقويت او در گناه مىشود جايز نيست، و به سيدى هم كه آشكارا گناه كبيره مىكند - هر چند خمس دادن كمك به معصيت او نباشد - بنابر احتياط واجب نبايد خمس بدهند. همچنين خمس دادن به سيدى كه شيعه دوازده امامى نيست مشكل است.
" مسأله 1738 " اگر به سيد بودن كسى يقين نداريم، در صورتى كه دو مرد عادل گواهى دهند مىتوان به او خمس داد و ادعاى خود او كافى نيست. و به كسى كه در شهر خود بين مردم به سيد بودن شهرت دارد، به گونه اى كه موجب يقين يا اطمينان گردد مىتوان خمس داد.
" مسأله 1739 " به مرد يا زن سيدى كه مخارج او بر انسان واجب است - مانند همسر و فرزند و پدر و مادر - نمىتوان خمس داد تا به مصرف مخارجى كه بر عهده شخص خمس دهنده است برساند، ولى اگر آن سيد يا سيده مخارج ديگرى دارد كه بر عهده خمس دهنده نيست و يا مخارج ديگران بر او واجب است كه نمىتواند تأمين نمايد، انسان مىتواند به او مقدارى خمس بدهد تا در آن مخارج صرف كند.
" مسأله 1740 " به سيد فقيرى كه مخارجش به عهده ديگرى است و او نمىتواند مخارج آن سيد را بدهد مىتوان خمس داد، همچنين است اگر بتواند مخارج او را بپردازد