" مسأله 1239 " بعد از مرگ انسان مىتوان براى نماز و عبادتهاى ديگر او كه در زندگى بجا نياورده فرد ديگرى را اجير نمود، يعنى به او مزد داد تا آنها را به نيابت از ميت بجا آورد، و چنانچه بدون مزد هم انجام دهد صحيح است.
" مسأله 1240 " كسى كه براى نماز قضاى ميت نايب شده است بايد مسائل مورد نياز را بداند.
" مسأله 1241 " نايب بايد موقع نيت، ميت را معين كند و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسى نماز مىخوانم كه براى او اجير شده ام كافى است.
" مسأله 1242 " نايب بايد خود را به جاى ميت فرض كند و عبادتهاى او را قضا نمايد، بنابراين اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى ميت هديه كند كافى نيست.
" مسأله 1243 " بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را به طور صحيح انجام مىدهد، بنابراين اگر كسى را اجير كنند و بعد معلوم شود عباداتى را كه به عهده او گذاشته شده انجام نداده يا باطل انجام داده است، بايد دوباره براى انجام آنها نايب بگيرند.
" مسأله 1244 " هر گاه شك كنند كه نايب عمل را انجام داده يا نه - اگر چه بگويد انجام داده ام - در صورتى كه متهم به دروغگويى باشد بايد دوباره نايب بگيرند، ولى اگر شك كنند كه عمل او صحيح بوده يا نه، حكم به صحت آن مىشود.
" مسأله 1245 " كسى را كه عذرى دارد و مثلا نماز خود را نشسته يا با تيمم مىخواند، بنابر احتياط واجب نمىشود براى نمازهاى ميت نايب گرفت، اگر چه نمازهاى ميت هم به همين صورت قضا شده باشد.
" مسأله 1246 " مرد را براى زن و زن را براى مرد مىتوان نايب گرفت، ولى اگر مرد از طرف زن نايب شود بايد حمد و سوره را در نمازهاى صبح و مغرب و عشا بلند بخواند، و اگر زن از طرف مرد نايب شود بنابر احتياط حمد و سوره را در نمازهاى ذكر شده بلند بخواند. همچنين اگر زن از طرف مرد يا مرد از طرف زن به صورت تبرعى و مجانى نايب شود همين حكم را دارد.
" مسأله 1247 " هر گاه با اجير شرط كنند كه نماز را به گونه مخصوصى انجام دهد بايد به شرط عمل نمايد، ولى اگر با او شرط نكنند بايد به وظيفه خود عمل كند. و احتياط مستحب آن است كه از وظيفه خودش و ميت هر كدام كه به احتياط نزديكتر است به آن عمل نمايد.
" مسأله 1248 " اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقدارى از مستحبات نماز را كه معمول است بجا آورد.