به شكلى باشد كه همه آنان يك اجتماع شمرده شوند.
" مسأله 1274 " اگر امام جماعت در محراب باشد و كسى پشت سر او اقتدا نكرده باشد، افرادى كه در دو سمت محراب ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمىبينند نمىتوانند اقتدا نمايند، ولى اگر كسى پشت سر امام اقتدا كرده باشد، اقتدا كردن كسانى كه دو طرف محراب ايستاده اند و به آن ماموم متصلند ولى به واسطه ديوار محراب امام را نمىبينند بنابر اقوى صحيح است.
" مسأله 1275 " اگر به واسطه طولانى بودن صف اول، كسانى كه دو طرف صف ايستاده اند امام جماعت را نبينند مىتوانند اقتدا كنند، همچنين اگر به واسطه طولانى بودن يكى از صفهاى ديگر كسانى كه در دو سمت آن ايستاده اند صف جلوى خود را نبينند مىتوانند اقتدا نمايند.
" مسأله 1276 " اگر صفهاى جماعت تا در مسجد برسد، كسى كه مقابل در و پشت صف ايستاده و نيز كسانى كه پشت سر او ايستاده اند نمازشان صحيح مىباشد، بلكه بنابر اقوى نماز كسانى كه دو طرف او ايستاده اند وصف جلو را نمىبينند نيز صحيح مىباشد.
" مسأله 1277 " كسى كه پشت ستون ايستاده اگر از طرف راست يا چپ به وسيله ماموم ديگر به امام متصل نباشد نمىتواند اقتدا كند، ولى اگر از دو طرف يا يك طرف متصل باشد اما با صف جلو اتصال نداشته باشد بنابر اقوى جماعتش صحيح است.
شرط دوم - جاى ايستادن امام از ماموم بلند تر نباشد.
" مسأله 1278 " نبايد جايى كه امام جماعت ايستاده از جاى ماموم بلند تر باشد، ولى اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرف بلند تر بايستد، در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد بلكه به گونه اى باشد كه به آن زمين مسطح بگويند مانعى ندارد.
" مسأله 1279 " اگر جاى ايستادن ماموم از جاى امام جماعت بلند تر باشد، در صورتى كه بلندى به مقدار متعارف باشد به گونه اى كه همه آنان يك اجتماع شمرده شوند اشكال ندارد، ولى اگر بلندى زياد باشد به شكلى كه همه آنان يك جمعيت شمرده نشوند جماعت اشكال دارد.
شرط سوم - بنابر احتياط واجب فاصله بين امام و ماموم، يا مأمومين با يكديگر بيشتر از يك گام معمولى نباشد.
" مسأله 1280 " احتياط واجب آن است كه بين جاى سجده ماموم و جاى ايستادن امام