" مسأله 909 " نماز گزار بايد در ركوع " ذكر " بگويد و گفتن هر ذكرى كافى است، ولى احتياط واجب آن است كه اگر " سبحان الله " را خواست بگويد سه مرتبه بگويد، و اگر غير آن را خواست بگويد نيز سه مرتبه بگويد و از اندازه سه مرتبه: " سبحان الله " يا يك مرتبه: " سبحان ربى العظيم وبحمده " كمتر نباشد، و احوط آن است كه تسبيحى را كه بيان شد اختيار نمايد.
" مسأله 910 " مستحب است نمازگزار در ركوع ذكر " سبحان ربى العظيم وبحمده " را سه يا پنج يا هفت مرتبه بلكه بيشتر بگويد، ولى در حال بيمارى گفتن يك مرتبه " سبحان الله " كفايت مىكند.
" مسأله 911 " ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود. همچنين بايد به مقدار ذكر واجب بدن آرام باشد، و در ذكر مستحب نيز چنانچه آن را به قصد ذكرى كه براى ركوع دستور داده اند بگويد بنابر احتياط واجب آرام بودن بدن لازم است.
" مسأله 912 " اگر موقعى كه ذكر واجب را مىگويد بى اختيار يا از روى اشتباه به قدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود، بنابر احتياط واجب پس از آرام گرفتن بدن دوباره آن را به قصد قربت مطلقه بگويد، ولى اگر كمى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود اشكال ندارد.
" مسأله 913 " اگر پيش از آن كه به مقدار ركوع خم شود و بدن آرام گيرد عمدا ذكر ركوع را بگويد، در صورتى كه به همين ذكر اكتفا كند نمازش باطل است، بلكه اگر دوباره در حال آرامش بدن ذكر را بگويد بنابر احتياط واجب نمازش را تمام كرده و دوباره بخواند.
" مسأله 914 " اگر پيش از تمام شدن ذكر واجب عمدا سر از ركوع بردارد نمازش باطل است، و اگر از روى اشتباه سر بردارد، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده، بايد در حال آرامى بدن دوباره ذكر را بگويد، و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد نماز او صحيح است، و بنابر احتياط واجب دو سجده سهو بجا آورد.
" مسأله 915 " اگر نتواند به مقدار ذكر واجب در ركوع بماند، چنانچه بتواند پيش از آن كه از حد ركوع بيرون رود ذكر را بگويد، بايد در آن حال ذكر را تمام كند، و اگر نتواند بنابر احتياط در حال برخاستن سه مرتبه " سبحان الله " بگويد تا حد اقل يكى از آنها در حال ركوع گفته شود.
" مسأله 916 " اگر به واسطه بيمارى و مانند آن نتواند در ركوع آرام بگيرد نمازش