ركوع ركن نيست، و اگر از روى فراموشى ترك شود نماز صحيح است.
" مسأله 834 " واجب است نمازگزار پيش از گفتن تكبيرة الاحرام و پس از آن مقدارى بايستد تا يقين كند كه در حال ايستادن تكبير گفته است.
" مسأله 835 " نمازگزار هنگام قيام بايد راست بايستد و از خم شدن به اطراف خود بپرهيزد.
" مسأله 836 " موقعى كه نمازگزار ايستاده است بنابر احتياط واجب بايد بدنش آرام بوده و از تكيه كردن به ديوار يا عصا و يا چيز ديگر خوددارى كند، ولى اگر از روى ناچارى و يا در حال خم شدن براى ركوع پاها را حركت دهد اشكال ندارد.
" مسأله 837 " اگر در موقعى كه ايستاده از روى فراموشى بدن را حركت دهد يا به طرفى خم شود و يا به جايى تكيه كند اشكال ندارد. ولى در قيام موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام متصل به ركوع اگر چه از روى فراموشى باشد، بنابر احتياط نماز را تمام كند و دوباره بخواند، هر چند در صورت تكيه دادن يا حركت از روى فراموشى صحت نماز خالى از قوت نيست، مگر آن كه ايستادن صدق نكند.
" مسأله 838 " كسى كه مىتواند درست بايستد اگر پاها را خيلى گشاد بگذارد كه به حال ايستادن معمولى نباشد، نمازش باطل است.
" مسأله 839 " احتياط واجب آن است كه در موقع ايستادن هر دو پا روى زمين باشد، ولى لازم نيست سنگينى بدن روى هر دو پا انداخته شود. و حركت دستها و انگشتها اشكال ندارد، گرچه بنابر احتياط مستحب آنها را هم حركت ندهند.
" مسأله 840 " اگر در بين خواندن حمد و سوره يا تسبيحات بدن نمازگزار بى اختيار حركت كند به طورى كه از حالت آرام بودن خارج شود، احتياط آن است كه پس از آرام گرفتن دوباره همان جمله اى را كه در حال حركت خوانده بخواند.
" مسأله 841 " اگر نمازگزار بخواهد در نماز كمى جلو يا عقب رود يا كمى بدن را به طرف راست يا چپ حركت دهد، بنابر احتياط واجب بايد در آن حال چيزى نگويد.
" مسأله 842 " بنابر احتياط واجب در موقع گفتن ذكرهاى واجب نماز بلكه هنگام گفتن ذكرهاى مستحبى نماز بايد بدن بى حركت و آرام باشد، ولى جمله " بحول الله وقوته اقوم وا قعد " را بايد در حال برخاستن بگويد.
" مسأله 843 " اگر در حال حركت بدن ذكرى بگويد - مثلا هنگام رفتن به ركوع يا سجده تكبير بگويد - چنانچه آن را به قصد ذكر خاصى كه در نماز دستور داده اند بگويد، بايد احتياطا نماز را دوباره بخواند، مگر اين كه به واسطه ندانستن مسأله بوده و در ياد گرفتن هم