" مسأله 924 " اگر عمدا يك سجده كم يا زياد كند نماز باطل مىشود، ولى اگر از روى فراموشى يك سجده كم كند يكى از دو صورت را دارد:
الف - اگر پيش از رسيدن به ركوع ركعت بعد يادش بيايد، بايد برگردد و آن را بجا آورد و سپس آنچه را خوانده دوباره بخواند، و بنابر احتياط براى هر يك از ايستادن و ذكر بى جا دو سجده سهو بجا آورد.
ب - اگر پس از رسيدن به ركوع ركعت بعد يادش بيايد، بايد بعد از نماز قضاى آن سجده را بجا آورد و بنابر احتياط واجب دو سجده سهو نيز انجام دهد.
" مسأله 925 " اگر پيشانى را عمدا يا اشتباها به زمين نگذارد سجده نكرده است، اگر چه جاهاى ديگر به زمين برسد. ولى اگر پيشانى را به زمين بگذارد و اشتباها جاهاى ديگر را به زمين نرساند يا اين كه ذكر نگويد سجده صحيح است.
" مسأله 926 " جاى پيشانى نمازگزار نبايد از جاى زانوها و بنابر احتياط واجب از جاى سر انگشتهاى پا بيش از حدود چهار انگشت بسته پست تر يا بلند تر باشد، همچنين در زمين سراشيب كه سراشيبى آن درست معلوم نيست احتياط واجب آن است كه جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتان پا و سر زانوهاى او از اين مقدار پست تر يا بلند تر نباشد.
" مسأله 927 " بايد بين پيشانى و آنچه بر آن سجده مىكند چيزى مانع نباشد. پس اگر مهر به قدرى چرك باشد كه پيشانى به خود مهر نرسد سجده باطل است، ولى اگر رنگ مهر تغيير كرده باشد اشكال ندارد.
" مسأله 928 " مهر يا چيزى كه بر آن سجده مىكند بايد پاك باشد، ولى اگر مثلا مهر را روى فرش نجس بگذارد يا يك طرف مهر نجس و خشك باشد و پيشانى را به طرف پاك آن بگذارد اشكال ندارد.
" مسأله 929 " در سجده بايد كف دستها را بر زمين بگذارد، ولى در حال ناچارى پشت دستها هم مانعى ندارد، و اگر پشت دست ممكن نباشد بايد مچ دست را بگذارد، و چنانچه آن را هم نتواند بايد تا آرنج هر جا را كه مىتواند بر زمين بگذارد، و اگر آن هم ممكن نيست گذاشتن بازو كافى است.
" مسأله 930 " در سجده بنابر احتياط بايد سر دو انگشت بزرگ پا را بر زمين بگذارد، و اگر روى دو انگشت بزرگ يا زير آنها و يا انگشتهاى ديگر پا و يا روى پا را بر زمين بگذارد، يا به واسطه بلند بودن ناخن سر شست به زمين نرسد، نماز باطل است، و كسى كه به واسطه ندانستن مسأله نمازهاى خود را اين طور خوانده، چنانچه در ياد گرفتن كوتاهى كرده بنابر احتياط واجب دوباره بخواند.