بنابر احتياط واجب تا دو روز عبادت را رها كند و پس از دو روز تا روز دهم وظايف مستحاضه را انجام داده و كارهايى را كه بر نفساء حرام است ترك نمايد، پس در اين صورت اگر خون از ده روز بگذرد استحاضه است، و بايد روزهاى پس از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار داده و عبادتهايى را كه در آن روزها انجام نداده قضا نمايد.
" مسأله 491 " زنانى كه پس از زايمان تا يك ماه پياپى و يا بيشتر خون مىبينند يكى از دو حالت را دارند:
الف - اگر در حيض عادت دارند، به اندازه عادت حيض نفاس قرار داده و ده روز پس از آن - گرچه در روزهاى عادت ماهانه باشد - استحاضه است، و پس از گذشت اين ده روز اگر خونى را كه مىبيند در روزهاى عادتش باشد حيض است، گرچه نشانه خون حيض نداشته باشد. همچنين اگر در روزهاى عادتش نباشد و نشانه حيض را داشته باشد حيض است، هر چند خوب است در اين صورت احتياط شود. ولى اگر در روزهاى عادتش نباشد و نشانه هاى حيض را هم نداشته باشد، بايد آن را استحاضه قرار دهد.
ب - اگر در حيض عادت ندارند، ده روز نخست را مطابق آنچه در مسأله " 488 " گفته شد عمل نمايند و ده روز دوم آن استحاضه است، و خونى كه پس از ده روز دوم ديده مىشود اگر نشانه حيض را داشته حيض است، و اگر نه استحاضه مىباشد.
" مسأله 492 " كارهايى كه بر " حائض " حرام يا مكروه است بر " نفساء " نيز حرام يا مكروه مىباشد، هر چند حرام بودن برخى از چيزها از باب احتياط و مكروه بودن برخى ديگر - مانند حنا بستن - محل اشكال است. همچنين آنچه بر " حائض " واجب يا مستحب است بر " نفساء " نيز واجب و مستحب مىباشد.
" مسأله 493 " طلاق دادن زنى كه در حال نفاس مىباشد باطل است. همچنين نزديكى با او حرام مىباشد، و اگر شوهرش با او نزديكى كند بنابر احتياط مستحب به دستورى كه در احكام حيض گفته شد كفاره بدهد.
" مسأله 494 " وقتى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد، و اگر دوباره خون ببيند، چنانچه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده روى هم ده روز يا كمتر از ده روز باشد تمام آن نفاس است، و چنانچه روزهايى كه پاك بوده روزه گرفته باشد بايد قضا نمايد.
" مسأله 495 " اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست، بايد با مقدارى پنبه خود را آزمايش كند، پس اگر پاك بود براى عبادتهاى خود غسل نمايد.
" مسأله 496 " كسى كه غسل نفاس را انجام داده بنابر احتياط واجب بايد براى نماز