از اين دو طلب را از فلانى دريافت كن، اين حواله باطل است.
" مسأله 2338 " اگر بدهى واقعا معين باشد ولى بدهكار و طلبكار هنگام حواله دادن مقدار يا جنس آن را ندانند صحت حواله محل اشكال است. پس اگر طلب كسى را در دفتر نوشته باشد پيش از ديدن دفتر حواله ندهد، بلكه اول دفتر را ببيند و به طلبكار مقدار طلبش را بگويد و بعد آن را حواله دهد.
" مسأله 2339 " طلبكار مىتواند حواله را قبول نكند، اگر چه كسى كه به او حواله شده فقير نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهى ننمايد.
" مسأله 2340 " اگر بر كسى حواله دهد كه بدهكار نيست، چنانچه او حواله را قبول كند بنابر احتياط واجب پيش از پرداختن حواله نمىتواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگيرد، و اگر طلبكار طلب خود را به مقدار كمترى صلح كند، همان مقدار را مىتواند از حواله دهنده مطالبه نمايد.
" مسأله 2341 " در حواله بر شخص بدهكار شرط نيست كه بدهى او از نظر نوع يا جنس مثل بدهى حواله دهنده باشد، بلكه در صورت اختلاف در نوع يا جنس بدهى نيز - اگر بدهكار موافقت نمايد - حواله صحيح است.
" مسأله 2342 " هر گاه ديگرى به صورت تبرعى حواله را پرداخت كند يا پرداختن آن را ضمانت نمايد و طلبكار بپذيرد، از عهده كسى كه به او حواله شده ساقط مىشود.
" مسأله 2343 " پس از آن كه حواله با همه شرايطش درست شد هيچ يك از حواله دهنده و كسى كه به او حواله شده نمىتوانند حواله را به هم بزنند، همچنين طلبكار هم نمىتواند حواله را به هم بزند و براى دريافت طلب خود به حواله دهنده مراجعه كند، مگر اين كه شخص ثالث در موقع حواله فقير باشد و طلبكار نداند كه او فقير است و بعد بفهمد - اگر چه در آن وقت غنى شده باشد - كه در اين صورت طلبكار مىتواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگيرد.
" مسأله 2344 " اگر بدهكار و طلبكار و كسى كه به او حواله شده يا يكى از آنان براى خود حق به هم زدن حواله را قرار دهند، مطابق قرارى كه گذاشته اند مىتوانند حواله را به هم بزنند.
" مسأله 2345 " اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد، چنانچه به درخواست كسى كه به او حواله شده و بدهكار هم بوده است پرداخته باشد مىتواند چيزى