كوتاهى نكرده باشد، ولى چنانچه به اين قصد نگويد، بلكه بخواهد ذكرى گفته باشد نماز او صحيح است.
" مسأله 844 " تا هنگامى كه نمازگزار بتواند ايستاده و بدون تكيه زدن نماز بخواند نماز در حال تكيه باطل است، و تا زمانى كه بتواند با ايستادن و تكيه زدن نماز بخواند نماز در حال نشسته باطل است، و تا هنگامى كه بتواند نشسته و بدون تكيه نماز بخواند نماز نشسته در حال تكيه باطل است، و اگر بتواند نشسته و با تكيه بخواند نماز در حال خوابيده باطل است.
" مسأله 845 " كسى كه نشسته نماز مىخواند اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و ركوع را ايستاده بجا آورد بايد بايستد، و از حال ايستاده به ركوع رود، و اگر نتواند بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد. همچنين كسى كه خوابيده نماز مىخواند اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقدارى را كه مىتواند نشسته بخواند، و نيز اگر مىتواند بايستد بايد مقدارى را كه مىتواند ايستاده بخواند، ولى تا بدنش آرام نگرفته نبايد چيزى بخواند.
" مسأله 846 " اگر در بين نماز از هر گونه ايستادن عاجز شود بايد بنشيند، و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته نبايد چيزى بخواند.
" مسأله 847 " اگر نمازگزار به هيچ صورت نمىتواند بنشيند، بايد به طورى كه در احكام قبله گفته شد به پهلوى راست رو به قبله بخوابد، و اگر نمىتواند، به پهلوى چپ و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد، به طورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد.
" مسأله 848 " كسى كه مىتواند بايستد اگر بترسد كه به واسطه ايستادن مريض شود يا ضررى به او برسد، مىتواند نشسته نماز بخواند، و اگر از نشستن هم بترسد مىتواند خوابيده نماز بخواند.
" مسأله 849 " كسى كه احتمال مىدهد تا آخر وقت عذرش بر طرف مىشود و مىتواند ايستاده نماز بخواند، بايد احتياطا صبر كند و در آخر وقت برابر وظيفه خود عمل نمايد، همچنين كسى كه احتمال مىدهد در آخر وقت مىتواند نشسته نماز بخواند، در اول وقت به طور خوابيده نماز نخواند، ولى اگر نماز را در اول وقت بخواند به قصد اين كه چنانچه در آخر وقت عذرش بر طرف شد دوباره بخواند و عذرش نيز باقى بماند، نمازش صحيح است.
" مسأله 850 " كسى كه داراى عذر است و همه نماز يا بعضى از آن را نشسته يا خوابيده خوانده، چنانچه در وقت نماز عذرش بر طرف شود بنابر احتياط دوباره نماز را كامل بخواند.