ديگرى را معين مىنمايد، و اگر يكى از آنان قبول نكرد فرد ديگرى را به جاى او تعيين مىنمايد.
" مسأله 3011 " اگر انسان بفهمد كسى او را وصى خود قرار داده، چنانچه ناتوانى يا نارضايتى خود را به وصيت كننده اطلاع دهد لازم نيست به وصيت عمل كند، و اگر نه عمل به وصيت بر او واجب مىشود. و اگر پيش از مرگ او نفهمد كه او را وصى قرار داده يا بفهمد و عدم رضايت خود را به او اطلاع ندهد، بايد وصيت او را انجام دهد، همچنين اگر وصى موقعى متوجه شود كه مريض به واسطه شدت بيمارى نتواند به ديگرى وصيت كند، بايد وصيت را قبول نمايد.
" مسأله 3012 " وصى نمىتواند ديگرى را براى انجام كارهاى وصيت كننده معين كند و خود كناره گيرى نمايد، مگر اين كه بداند مقصود ميت فقط انجام وصيت بوده و نظر به شخص خاصى نداشته است.
" مسأله 3013 " هر گاه كسى دو نفر را وصى كند كه به شركت عمل كنند، چنانچه يكى از آن دو بميرد يا ديوانه و يا كافر شود، حاكم شرع فرد ديگرى را به جاى او معين مىكند، و اگر هر دو بميرند يا ديوانه و يا كافر شوند، حاكم شرع دو نفر ديگر را معين مىكند.
" مسأله 3014 " هر گاه انسان كسى را وصى كند و بگويد اگر آن فرد از دنيا رفت فلانى وصى باشد، پس از مرگ وصى اول وصى دوم بايد كارهاى ميت را انجام دهد.
" مسأله 3015 " اگر وصى به تنهايى توان انجام وصيت را ندارد و نمى تواند براى خود كمك بگيرد، حاكم شرع فرد ديگرى را براى كمك به او معين مىكند.
" مسأله 3016 " اگر مقدارى از مال وصيت كننده در دست وصى تلف شود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى و يا تعدى كرده باشد ضامن است، و اگر نه چيزى بر او نيست.
" مسأله 3017 " كسى كه سرپرست اولاد صغير ميت شده و وصيت كننده براى او اجرتى معين نكرده - فقير باشد يا غنى - مىتواند از اموال صغير براى خدمات و كارهاى خود اجرت مناسب را بردارد، هر چند برداشتن اجرت در صورتى كه غنى باشد خلاف احتياط است.
" مسأله 3018 " وصى در رابطه با برداشتن اجرت از مال ميت يكى از چند صورت را دارد:
1 - اگر مورد وصيت انجام معاملات باشد، چنانچه وصيت كننده اجرتى براى وصى تعيين نكرده و وصى هم آن را به طور مجانى قبول كرده باشد عمل به وصيت واجب است،