اين در صورتى است كه وصيت كننده از وصيت خود برنگردد، و اگر نه حقى به آن چيز ندارد.
" مسأله 2995 " كسى را كه وصيت مىكنند چيزى به او بدهند بنابر مشهور بايد هنگام وصيت وجود داشته باشد، پس اگر وصيت كنند به بچه اى كه ممكن است فلان زن حامله شود چيزى بدهند وصيت باطل است. ولى اگر وصيت كنند به بچه اى كه در رحم مادر است چيزى بدهند - اگر چه هنوز روح نداشته باشد - وصيت صحيح است، پس اگر زنده به دنيا آمد بايد آنچه را كه وصيت شده به او بدهند، و ولى او هم بنابر احتياط واجب بايد براى او قبول نمايد، و اگر مرده به دنيا آمد وصيت باطل مىشود، و آنچه را كه براى او وصيت شده وارثان ميان خودشان قسمت مىكنند.
" مسأله 2996 " كارى را كه براى آن وصيت مىكنند بايد جايز و حلال باشد، پس اگر وصيت كند پولى را صرف كمك به ظالم يا ترويج باطل نمايند وصيت او صحيح نيست.
" مسأله 2997 " " حقوق واجب الهى " مانند: حج، خمس، زكات و مظالم و " حقوق مردمى " را بايد از اصل دارايى ميت برداشت، هر چند ميت براى آنها وصيت نكرده باشد. ولى اگر وصيت كرده آنها را از ثلث مال بدهند لازم نيست از اصل مال بدهند، مگر اين كه ثلث مال كافى نباشد. و " واجبات بدنى " مانند: نماز و روزه اگر وصيت نكرده يا ثلث مال كافى نيست و پسر بزرگتر يا وارث ديگرى كه عهده دار آنها باشد نيز در بين نيست، بنابر احتياط بايد از سهم ارث و ارثهايى كه صغير نيستند داده شود.
" مسأله 2998 " اگر مال ميت از بدهى و حج واجب و حقوقى كه مثل خمس و زكات و مظالم بر او واجب است زياد بيايد، چنانچه وصيت كرده باشد كه ثلث يا مقدارى از آن را به مصرفى برسانند بايد به وصيت او عمل كنند، و اگر وصيت نكرده باشد آنچه مىماند مال ورثه است.
" مسأله 2999 " از مال ميت ابتدا كفن او و بعد بدهيهاى او - خواه مردمى باشد يا مانند زكات و خمس الهى باشد - برداشته مىشود، و بعد از يك سوم باقيمانده وصيتهاى او انجام مىشود، و سپس دو سوم باقيمانده به وارثان مىرسد.
" مسأله 3000 " وصيت به مقدار يك سوم دارايى ميت صحيح است و نسبت به زائد بر آن وقتى صحيح است كه وارثان ميت آن را اجازه كنند، پس اگر مالى را كه وصيت كننده براى مصرف خاصى معين كرده از يك سوم دارايى او بيشتر باشد، چنانچه وارثان كبير حرفى بزنند يا كارى كنند كه معلوم شود وصيت را اجازه داده اند وصيت صحيح است،