مىباشد روزه اش باطل است.
" مسأله 1578 " كسى كه روزه است و قصد مسافرت دارد يكى از چند حالت را دارد:
الف - اگر پس از اذان ظهر مسافرت كند، روزه اش صحيح است و بايد آن را تمام نمايد.
ب - اگر پيش از ظهر از وطن خارج شود و قصد كمتر از هشت فرسخ داشته باشد يا بخواهد كمتر از چهار فرسخ برود و برگردد، روزه اش صحيح است و بايد آن را به پايان ببرد.
ج - اگر پيش از ظهر از وطن خارج شود و قصد حد اقل هشت فرسخ رفت يا چهار فرسخ رفت و چهار فرسخ برگشت را داشته باشد، پس از رسيدن به حد ترخص روزه او صحيح نيست و قضاى آن واجب مىشود، هر چند اگر از شب قبل قصد مسافرت نداشته احوط آن است كه روزه را تمام كرده و قضاى آن را هم بجا آورد. و چنانچه مسافر پيش از رسيدن به حد ترخص روزه خود را باطل كند بنابر احتياط كفاره نيز بر او واجب مىشود.
" مسأله 1579 " اگر مسافر پيش از ظهر به وطن خود يا جايى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند برسد، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد بايد آن روز را روزه بگيرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست، بلكه صحيح هم نمىباشد.
" مسأله 1580 " اگر مسافر بعد از ظهر به وطن خود يا جايى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند برسد، گرچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد روزه آن روز صحيح نيست.
" مسأله 1581 " مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند اگر روزه بگيرد و بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود يكى از دو حالت را دارد:
الف - چنانچه يك نماز چهار ركعتى اداء خوانده باشد، روزه اش صحيح است و تا وقتى در آنجاست بايد نمازهاى خود را تمام بخواند و روزه هايش را نيز بگيرد.
ب - چنانچه يك نماز چهار ركعتى اداء نخوانده باشد، روزه آن روزش صحيح است، ولى نمازهاى خود را بايد شكسته بخواند و در روزهاى بعد هم نمىتواند روزه بگيرد.
" مسأله 1582 " مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و يا در خوردن و آشاميدن خود را كاملا سير كند.